هیستروسکوپی چیست؟

هیستروسکوپی چیست و چه اقداماتی قبل و بعد از انجام هیسترسکوپی لازم است؟


زنان و زایمان، نازایی، سزارین، زایمان، زایمان طبیعی، درمان بیماری های زنان، هیسترسکوپی، کیست تخمدان، میومکتومی، متخصص زایمان، متخصص زنان و زایمان، سزارین یا زایمان طبیعی، متخصص زنان خوب در اصفهان، مامایی، متخصص زنان و نازایی در اصفهان، ناباروری زنان، باروری زنان، زنان نازا، زایمان کردن، تولد چندقلویی، اسپاینال، اپیدورال، بیهوشی، زایمان بی درد، زایمان بدون درد، همسر در کنار

هیستروسکوپی یک روش تشخیصی در بیماری های بانوان است. در مواردی که شما دوره های قاعدگی با خونریزی و درد شدید دارید، یا پزشک شما نیاز به دانستن بیشتر در مورد سلامت باروری تان دارد، ممکن است انجام هیستروسکوپی را توصیه کند.


با این روش او می تواند رحم و دهانه رحم را کامل ببیند و مشکلات موجود را تشخیص دهد.

چه زمانی از هیستروسکوپی استفاده می شود؟

هیسترسکوپی می تواند تشخیصی یا درمانی باشد. یکی از رایج ترین موارد استفاده از هیستروسکوپی، یافتن علت خونریزی غیر طبیعی رحم است. خونریزی غیرطبیعی می تواند به این معنی باشد که خونریزی دوره های قاعدگی یک فرد سنگین تر یا طولانی تر از معمول است یا کمتر یا بیشتر از حد معمول طول می کشد. خونریزی بین دوره های قاعدگی هم غیرطبیعی است.


شایع ترین دلایل انجام هیستروسکوپی

قاعدگی طولانی

خونریزی شدید و درد

خونریزی بین دو قاعدگی

در شرایط زیر هم انجام هیسترسکوپی، توصیه می شود:

نتایج آزمون پاپ اسمیر شما غیر طبیعی است.

خونریزی پس از یائسگی دارید.

فیبروم، میوم، پولیپ یا چسبندگی رحمی ( سندرم آشرمن) وجود دارد.

بیش از یک سقط جنین یا مشکلات حاملگی داشته اید.

پزشک شما به یک نمونه بافت کوچک (بیوپسی) از رحم نیاز دارد.

دستگاه IUD خارج شده است.

نیاز است نتیجه یک آزمایش دیگر تایید شود.

همراه با روش لاپاروسکوپی

قبل از انجام کورتاژ

برای تشخیص هر گونه بدشکلی رحم


آیا هیستروسکوپی دردناک است؟

برخی از بانوان در طول هیستروسکوپی احساس درد ندارند. اما برای برخی، این موضوع می تواند دردناک باشد.

اگر در طول انجام هیسترسکوپی احساس درد دارید، می توانید به پزشک یا پرستار بگویید که انجام آن را متوقف کنند. یا قبل از انجام این روش از آنها بخواهید که به شما مسکن بدهند یا از روشهای کاهش درد استفاده کنند.


چه اقداماتی قبل از انجام هیسترسکوپی لازم است؟

پزشک قبل از انجام هسیترسکوپی، برای شما آزمایشاتی مانند آزمایش خون و تست بارداری را درخواست می کند.

سپس باید از روش های پیشگیری از بارداری استفاده کنید چون اگر حامله باشید، هیستروسکوپی نمی تواند انجام شود.

اگر دچار فیبروم رحمی هستید، ممکن است لازم باشد، قبل از عمل، از دارو استفاده کنید تا کوچک تر شوند.

هيستروسکوپي معمولا به بیهوشی نیاز ندارد، چون يک روش نسبتا سريع است و طی آن برشی در پوست ایجاد نمی شود.  

مصرف داروهایی مانند ایبوبروفن حدود یک ساعت قبل از عمل می تواند به کاهش ناراحتی پس از عمل کمک کند.

گاهی اوقات ممکن است یک بیهوشی موضعی برای بی حس کردن دهانه رحم استفاده شود.

اما اگر هیسترسکوپی برای درمان و جراحی فیبروم های رحمی یا موارد دیگری باشد که نیاز به زمان طولانی تری دارد، ممکن است تحت بیهوشی عمومی قراربگیرید. یعنی در طول عمل به خواب بروید.

اگر نیاز به بیهوشی عمومی داشته باشید، قبل از انجام آن باید چند ساعت از غذا خوردن یا نوشیدن بپرهیزید.

ولی در بیهوشی یا بی حسی موضعی ، می توانید غذا خوردن و نوشیدن را به طور عادی انجام دهید.


زنان و زایمان، نازایی، سزارین، زایمان، زایمان طبیعی، درمان بیماری های زنان، هیسترسکوپی، کیست تخمدان، میومکتومی، متخصص زایمان، متخصص زنان و زایمان، سزارین یا زایمان طبیعی، متخصص زنان خوب در اصفهان، مامایی، متخصص زنان و نازایی در اصفهان، ناباروری زنان، باروری زنان، زنان نازا، زایمان کردن، تولد چندقلویی، اسپاینال، اپیدورال، بیهوشی، زایمان بی درد، زایمان بدون درد، همسر در کنار

هیسترسکوپی چطور انجام می شود؟

این روش بسته به علت انجام آن، می تواند 5 تا 30 دقیقه طول بکشد. قبل از انجام هیسترسکوپی، ممکن است به شما داروی آرامش بخش داده شود.

این روش می تواند در مطب دکتر یا بیمارستان انجام شود. در ابتدا باید لباس های خود را درآورید و لباس مخصوص یا گان بپوشید. سپس روی تخت معاینه بانوان دراز می کشید.

سپس پزشک برای دیدن دهانه رحم داخل واژن شما وسیله ای به نام اسپکولوم می گذارد. اسپکولوم یک وسیله کوچک و معمولا یک بار مصرف است. اگر قبلا آزمایش اسمیر یا معاینه داخلی بانوان، انجام داده باشید، آن را می شناسید.

سپس متخصص دستگاه هیستروسکوپ را که لوله ای باریک است، به آرامی از راه دهانه رحم به رحم شما منتقل می کند. برای اینکه فضای رحم واضح تر قابل مشاهده باشد، گاز دی اکسید کربن یا مایع سالین (آب نمک)، از طریق هیستروسکوپ به رحم وارد می شود تا آن را بهتر در معرض دید قرار دهد.

در انتهای لوله باریک هیسترسکوپ، یک دوربین ریز قرار دارد. پزشک می تواند با نگاه کردن از طریق هیستروسکوپ، رحم ، دهانه رحم و لوله های فالوپ ( لوله های رحمی) را در مانیتور مشاهده کند. اگر نمونه گیری یا بیوپسی هم لازم باشد، پزشک می تواند با دستگاه هیسترسکوپ این کار را انجام دهد.

با مشاهده کامل رحم و لوله های رحمی، متخصص می تواند اختلالات احتمالی مثل چسبندگی های رحمی، فیبروم، میوم و پولیپ های رحمی را تشخیص دهد. همچنین انجام نمونه گیری یا حذف غده های خوش خیم رحمی مثل میوم، فیبروم ، پولیپ و برداشتن چسبندگی های رحمی (سندرم آشرمن) از طریق هیسترسکوپی وجود دارد.


چه اقداماتی بعد از انجام هیسترسکوپی لازم است؟

پزشک قبل از ترک بیمارستان از نتایج انجام این آزمایش، با شما صحبت می کند و یا نتایج را برای متخصص شما خواهد فرستاد. احتمالا پس از آن می توانید به خانه بروید. اما اگر بیهوشی موضعی یا عمومی دریافت کردید، به کسی نیاز دارید که به جای شما رانندگی کند.

اکثر بانوان روز بعد از آزمایش می توانند به فعالیت های عادی خود باز گردند.

 ولی اگر برای شما بیهوشی عمومی استفاده شده است ، بهتر است چند روز استراحت کنید.

بعد از انجام آزمایش منعی در خوردن و آشامیدن ندارید.

ممکن است دچار گرفتگی های خفیف یا خونریزی رحمی شوید یا احساس تجمع گاز در زیر شکم داشته باشید که می تواند حدود 24 ساعت طول بکشد. پزشک ممکن است برای کمک به رفع این مشکلات به شما دارو بدهد.

 به یاد داشته باشید، باید حداقل دو هفته پس از انجام این روش از رابطه جنسی اجتناب کنید.


عوارض هیسترسکوپی چیست؟

درست مانند هر روش پزشکی، هیسترسکوپی هم می تواند عوارضی داشته باشد. از جمله:

مشکلات بیهوشی

عفونت

آسیب رسیدن به گردن رحم شما

مشکلات تجمع گاز یا مایع در رحم

آسیب به ارگانهای مجاور مثل مثانه، روده یا تخمدان

بیماری التهابی لگن


مزایای هیستروسکوپی

هیستروسکوپی در مقایسه با دیگر عمل‌های تهاجمی‌تر از مزایای زیر برخوردار است:

بستری شدن کوتاه‌تر

دوران بهبود کوتاه‌تر

نیاز به مسکن کمتر پس از جراحی

از بین رفتن ضرورت درآوردن رحم (هیسترکتومی)

کاهش احتمال جراحی باز شکم

اگر بعد از انجام هیسترسکوپی دچار علائمی مانند تب، درد شدید شکم یا خونریزی شدید، شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید یا به اورژانس بروید.


 

 


مراحل زایمان طبیعی و تولد نوزاد به روش طبیعی چیست؟

اگر باردارید و زایمان طبیعی را برای به دنیا آوردن کودکتان انتخاب کرده اید بهتر است با تمام مراحل ریز به ریز این نوع زایمان آشنا شوید و با آگاهی کامل این کار را انجام دهید.


 مراحل زایمان طبیعی و تولد نوزاد به روش طبیعی چیست؟

زایمان یک امر فیزیولوژیک و کاملاً طبیعی است که براساس پاره ای فعالیتها و تغییرات منظم طبیعی که خود به خود انجام می شود شروع می گردد. در ادامه توضیحات تمام و کمالی در مورد زایمان طبیعی و هرآنچه باید درمورد آن بدانید ارائه شده است . 


فرآیند زایمان و تولد به سه مرحله تقسیم می شود:

مرحله اول زمانی شروع می شود که انقباضات شروع شود و باعث ایجاد تغییرات پیشرونده در گردن رحم می شود و زمانی که گردن رحم زن به طور کامل باز می شود، به پایان می رسد. 

این مرحله به دو بخش تقسیم می شود:

درد و تلاش اولیه: رحم شما به تدریج تحت تاثیر قرار می گیرد (از بین می رود) و گسترش می یابد (باز می شود).

 درد و تلاش فعال:رحم شما به سرعت گشاد می شود، و انقباضات طولانی تر، قوی تر و نزدیک تر می شوند. مردم اغلب به بخش آخر تلاش فعال به عنوان گذار اشاره می کنند.

مرحله دوم تلاش وقتی شروع می شود که رحم شما کاملاً گشاد شده و با زایمان نوزاد پایان می دهید، گاهی اوقات به عنوان “هل دادن” از آن نام می برند.

 مرحله سوم درست بعد از تولد نوزاد شما شروع می شود و با تحویل جفت به پایان می رسد.


 مرحله اول زایمان طبیعی:

مرحله اول زایمان، طولانی ترین مرحله است و شامل سه مرحله است:

فاز زایمان اولیه – زمان شروع تلاش تا زمانی که دهانه رحم به 3 سانتیمتر عریض تر شود. 

فاز کار فعال – از 3 سانتیمتر ادامه دارد. تا زمانی که دهانه رحم به 7 سانتیمتر افزایش یابد. 

فاز گذار – از 7 سانتیمتر ادامه دارد. تا زمانی که دهانه رحم به طور کامل به 10 سانتیمتر افزایش یابد. 

هر مرحله با احساسات مختلف و چالش های فیزیکی مشخص می شود. به آن به عنوان یک ماجراجویی بزرگ با برخی از دستورالعمل های مهم فکر کنید.


مرحله کار اولیه زایمان طبیعی

چه باید کرد:

در طی این مرحله باید سعی کنید آرام بگیرید. لازم نیست که به بیمارستان یا مرکز زایمان بروید، سعی کنید از راحتی محیط آشنا در خانه لذت ببرید. اگر تلاش اولیه در طول روز رخ می دهد، کارهای ساده ای در اطراف خانه انجام دهید.

خود را مشغول نگه دارید در حالی که انرژی خود را حفظ می کنید.مقدار زیادی آب بنوشید و وعده های کوچکی از غذا را بخورید. زمان انقباض خود را حفظ کنید.

اگر تلاش و درد اولیه در طول شب شروع شد، خوب است که سعی کنید کمی استراحت کنید، اگر قادر به خوابیدن نیستید، بر روی انجام برخی فعالیت های انرژی بخش و امید بخش مثل تمیز کردن کمد کودکتان، بسته بندی کردن کیف تان، یا گذاشتن ناهار در کیسه برای روز بعد تمرکز کنید. 

انتظار چه چیزی را باید داشته باشید:

-تلاش و درد اولیه تقریباً 8 تا 12 ساعت طول می کشد. 

-رحم شما تا 3 سانتیمتر باز خواهد شد.

 -انقباضات 30 تا 45 ثانیه طول می کشد و به شما 5 تا 30 دقیقه استراحت بین انقباضات روده ها را می دهد. 

-انقباضات معمولاً خفیف و کمی نامنظم است اما به تدریج بیشتر و بیشتر می شود. 

-انقباضات می تواند احساس درد در کمر، گرفتگی عضلات شکم و فشار و سفت شدن در ناحیه لگن را داشته باشد. 

-کیسه آب شما ممکن است پاره شود- این پارگی کیسه آمنیوتیک است و می تواند در هر زمانی در مرحله اول زایمان و درد اتفاق بیفتد.

 زمانی که درد را تجربه می کنید، به این موارد توجه کنید:

-شدیدتر شدنش

 -پیروی از الگوی مرتب 

-بیشتر طول کشیدن

 -به هم نزدیک تر شدن 

زمانی که کیسه آب شما پاره می شود (گسیختگی کیسه آمنیوتیک)، موارد زیر را یادداشت کنید:

-رنگ مایع

-بوی مایع

-پارگی در چه زمانی روی می دهد 


نکاتی برای طرف پشتیبانی در زایمان طبیعی:

-دردهای زمانبندی را تمرین کنید 

-یک تاثیر آرامش بخش داشته باشید 

-آرامش، اطمینان، و حمایت خود را حفظ کنید 

-فعالیت های ساده ای را پیشنهاد کنید که تمرکز نیروی زایمانتان را افزایش دهد.

 -قدرت خود را حفظ کنید. شما به آن احتیاج خواهید داشت.


فاز زایمان فعال در زایمان طبیعی:

چه باید کرد:

حالا وقت آن رسیده که شما به بیمارستان یا مرکز زایمان بروید. در بخش بارداری و زایمان که انقباضات شما قوی تر، طولانی تر و نزدیک تر به هم خواهد بود، بسیار مهم است که شما حمایت گر زیادی داشته باشید. هم چنین زمان خوبی است که تکنیک های تنفسی خود را شروع کرده و چند تمرین تمدد اعصاب بین انقباضات روده ها را امتحان کنید.

شما باید در طول این زمان وضعیت خود را تغییر دهید، ممکن است بخواهید پیاده روی کنید یا حمام گرم بگیرید. به نوشیدن زیاد آب ادامه دهید و به صورت مرتب ادرار کنید.

 باید انتظار چه چیزی را داشته باشید:

-زایمان و درد فعال در حدود 3 تا 5 ساعت طول می کشد 

دهانه رحم شما از 4 سانتی متر تا 7 سانتیمتر رشد خواهد کرد 

-طول این مرحله حدود 45 تا 60 ثانیه با طول 3 تا 5 دقیقه طول خواهد داشت

-احساس تان قوی تر و طولانی تر می شود

 -این معمولاً زمانی است که باید به بیمارستان یا مرکز زایمان سر بزنید 


نکاتی برای طرف پشتیبان (بخصوص همسر) در زایمان طبیعی:

-به او اطمینان خاطر بدهید

-شکم او را ماساژ دهید

-مسیر انقباضات را پی گیری کنید (اگر پایش کنترل شود, ببینید ماشین چگونه کار می کند)

-با او تکنیک های تنفس را مرور کنید

-به او کمک کنید که راحت باشد.

-به او یادآوری کنید که زیاد موقعیتش را عوض کنید (با او به پیاده روی بروید یا حمام کنید)

-حواس پرتی از کار مانند موسیقی, خواندن یک کتاب یا بازی کردن یک بازی کارت ساده 

اگر با تمام این اتفاقات به شما پاسخ نمی دهد، پس حتما مشکلی وجود دارد. 


مرحله گذار در زایمان طبیعی:

چه باید کرد:

در طی این مرحله, مادر به شدت به شخص پشتیبان خود تکیه می کند. این مهم ترین مرحله است, اما کوتاه ترین مسیر نیز هست. سعی کنید به ” یک انقباض در زمانی ” فکر کنید (اگر انقباضات به هم نزدیک باشند, انجام آن سخت است). به یاد داشته باشید که تا پیش از این آمده اید, و زمانی که احساس نیاز به فشار می کنید, به عرضه کننده مراقبت های بهداشتی خود بگویید.

 چه باید کرد:

-انتقال در حدود 30 دقیقه تا 2 ساعت طول می کشد 

-گردن رحم 8-10 سانت باز می شود 

-انقباضات در این فاز حدود 60 تا 90 ثانیه با فاصله 30 ثانیه تا دو دقیقه استراحت بین آنها ادامه خواهد داشت 

-انقباضات طولانی, قوی, شدید هستند و می توانند همپوشانی داشته باشند 

-این سخت ترین مرحله است اما کوتاه ترین مسیر خواهد بود

 -پیش از این هم در بخش بارداری و زایمان اشاره کردیم که ممکن است که گرگرفتگی, سرما, تهوع, استفراغ و یا گاز را تجربه کنید


نکاتی برای فرد پشتیبان در زایمان طبیعی:

-تشویق و تحسین فراوا

-اجتناب از گفتگوهای کوچک

-با او نفس بکشید

-با دلگرمی او را راهنمایی کنید

-او را به استراحت بین انقباضات تشویق کنید

-فکر نکنید که اگر او عصبانی است چیزی مشکل دارد, این یک بخش عادی از این دوران است


مرحله دوم زایمان طبیعی:

تولد کودک شما تجربه ای منحصر به فرد است. هیچ 2 زایمانی یک سان نیستند و هیچ راهی برای پیش بینی صحت کلی نحوه زایمان شما وجود ندارد، با این حال, ما می توانیم مراحلی را که طی زایمان و آنچه که عموماً انتظار دارید را پیش بینی کنیم.

مرحله دوم زایمان شامل هل دادن و زایمان نوزاد می شود، تا این لحظه, بدن شما تمام کارها را برای شما انجام داده است. اکنون که گردن رحم کاملاً گشاد شده است و به 10 سانت رسیده, زمان آن است که کمک کنید.

 و باید انتظار چه چیزی را داشت:

-مرحله دوم می تواند از 12 دقیقه تا 2 ساعت طول بکشد. 

-انقباضات رحمی در فواصل زمانی 45 تا 90 دقیقه با استراحت 3-5 دقیقه بین هر انقباض به طول انجامد. 

-شما یک میل طبیعی قوی برای هل دادن خواهید داشت. 

-در راست روده تان فشار زیادی احساس خواهید کرد. 

-احتمال دارد که شما یک دفع مدفوع یا ادرار خفیف داشته باشید. 

-سر کودک شما در نهایت مشخص خواهد شد (قابل مشاهده خواهد شد). 

-احساس سوزش و گزش را حس خواهید کرد. 

-هنگام زایمان به ارایه دهنده خدمات درمانی گفته می شود که فشار نیاورید. 

و چه باید کرد:

-از جاذبه به نفع خود استفاده کنید. 

-فشار را فشار دهید. 

-کف لگن و ناحیه مقعد را شل کنید. 

-استراحت کنید تا به قدرت خود برسید. 

-از یک آینه برای مشاهده پیشرفت خود استفاده کنید (این می تواند بسیار دلگرم کننده باشد!). 

-از تمام انرژی خود برای هل دادن و زور زدن استفاده کنید.

 -اگر سر کودک شما ظاهر نشده یا به عقب برگشت, ناامید نشوید (این فرآیند می تواند دو گام به جلو بردارد و یک گام به عقب).


نکاتی برای فرد پشتیبان در زایمان طبیعی:

-به او کمک کنید تا راحت باشد. در صورت در دسترس بودن, کمپرس یخ به او بدهید.

-تشویق, تشویق, تشویق!

– او را از طریق انقباضات اش راهنمایی کنید.

-با گفتن اینکه چه کاری می کند به او دلگرمی دهید.

-اگر عصبانی شده یا احساساتی شده ناراحت نشوید. 

کودک شما چه کاری می کند:

در حالیکه شما در حال تجربه عمل زایمان هستید, کودک شما قدم های خاصی برای ورود به این دنیا برمی دارد. سر کودک به یک طرف می چرخد و چانه اش به طور خودکار روی سینه اش قرار می گیرد، تا پشت سر بتواند راه را پیش ببرد.

زمانی که کاملاً رحم گشاد شده باشد, سر کودکتان راه را هدایت می کند و سر و بدن او هنگام ورود به واژن, شروع به برگرداندن می کنند.سپس سر کودکتان شروع به پدیدار شدن از طریق دهانه واژن خواهد کرد.

زمانی که سر کودک شما بیرون است، سر و شانه ها دوباره به سمت شما تغییر خواهند کرد و به کودک اجازه می دهد که به راحتی از خانه اش خارج شود. 


زایمان طبیعی و آنچه که باید انتظار داشته باشید:

-به خاطر داشته باشید که نوزاد شما به مدت نه ماه در کیسه پر از مایع آمنیوتیک زندگی می کرد.

 پس از انقباضات و گذر از مجرای بسیار باریک زایمان، کودک ویژگی های زیر را نشان خواهد داد:

-سر کج شده

-پوشش ونیکس ( ماده ای پنیری که جنین را در رحم پوشانده)

-چشم های پف آلود

-پشمالو (موهای زیبای کرک دار که شانه ها، پشت، پیشانی و معبد را پوشانده است)

-اندام های جنسی بزرگ


سومین مرحله در زایمان طبیعی:

تحویل جفت.

مرحله سوم زایمان جفت و کوتاه ترین مرحله است. زمانی طول می کشد تا جفت شما از 5 تا 30 دقیقه متغیر باشد. 

انتظار چه چیزی را داشته باشید:

بعد از زایمان نوزادتان، متخصص مراقبت سلامت شما به دنبال انقباضات کوچک است تا دوباره شروع شود. این انقباض که در بخش قبلی بارداری و زایمان نشان می دهد که جفت شما از دیوار رحمی جدا می شود و آماده است که تحویل داده شود.

ممکن است با ماساژ به رحم خود اعمال شود و بندناف به آرامی کشیده شود. در نتیجه، تحویل جفت انجام خواهد شد. ممکن است بعد از زایمان جفت، لرزش شدید و لرزیدنی را داشته باشید. این یک نشانه مشترک است و دلیل نگرانی نیست.

پس از اتمام مراحل زایمان، شما برای چند ساعت بعد تحت نظارت قرار می گیرید تا مطمئن شوید که رحم به منقبض شدن ادامه می دهد و خونریزی بیش از حد نیست. حالا باید آرام باشید و از نوزاد کوچک خود لذت ببرید. 


مزایای زایمان طبیعی چیست؟

یک رویکرد طبیعی و بدون دارو برای زایمان و تولد برای شما بهتر است اگر می خواهید تا آنجا که ممکن است کنترل بدن خود را داشته باشید و حداقل مداخلات روتین مانند پایش مداوم الکترونیکی را کنید.

اگر شما این مسیر را انتخاب کنید، پتانسیل درد و ناراحتی به عنوان بخشی از زایمان را قبول خواهید کرد. اما با آمادگی و حمایت مناسب، زنان اغلب احساس قدرت می کنند و به طور عمیق از زایمان طبیعی راضی هستند.

در اینجا مزایا عبارت اند از:

بیشتر تکنیک های زایمان طبیعی تهاجمی نیستند، بنابراین پتانسیل کمی برای آسیب و یا عوارض جانبی برای شما و یا نوزادتان وجود دارد.

بسیاری از زنان در طی زایمان احساس قدرت قوی دارند و بعد از آن حس موفقیت دارند. با وجود تحمل درد، بسیاری از آن ها گزارش می دهند که بار دیگر این گزینه را انتخاب خواهند کرد. برای بعضی از زنان، مسئول بودن کمک می کند تا ادراک خود را از درد کاهش دهند.

بدون از دست دادن احساس یا هشیاری. شما می توانید آزادانه به اطراف حرکت کنید و موقعیت هایی را پیدا کنید که به شما کمک می کند در طول زایمان راحت بمانید. و در عین حال شما قادر خواهید بود که در فرآیند تحویل، زمانی که زمان بگذارید تا کودک خود را بیرون بکشید، شرکت کنید.

شما به احتمال کمتری از زنانی که نیاز به مداخله دارند مثل اکسیتوسین (پیتوسین) برای وادار کردن ماهیچه های قوی تر, مثانه و یا یک دستگاه پخش خلا و یا یک دستگاه انیر جراحی استفاده کنید.

شریک شما می تواند در این فرآیند دخیل باشد، چون با هم کار می کنید تا دردتان را مدیریت کنید.

شما می توانید تمرینات تنفسی، تجسم و خودپیمانگری را که در طول زایمان و بعدا یاد می گیرید استفاده کنید. بسیاری از مادران جدید خود را در روزهای اولیه شیردهی و مقابله با ناراحتی پس از زایمان و یا در زمان هایی که مراقبت از یک نوزاد به خصوص استرس زا است، پیدا می کنند.