یکی از روش های جراحی جدید در پزشکی، عمل لاپاراسکوپی است که تقریبا 20 الی 30 سال است که رایج شده است. در این عمل دیگر احتیاج به برش و باز کردن شکم نیست و با یک برش کوچک در شکم و فرستادن دستگاه لاپاراسکوپی به داخل شکم نواحی داخلی شکم و لگن بررسی می شود. لاپاراسکوپی با دو هدف تشخیص و درمان مورد استفاده قرار می گیرد. لاپاراسکوپی در تشخیص مشکلات مربوط به نواحی داخلی شکم استفاده می شود و بعلاوه می توان علاوه بر مشاهده مشکلات، جراحی های مربوط به درمان را نیز در این روش انجام داد.
عمل لاپاراسکوپی رحم و تخمدان ها
از لاپاراسکوپی برای تشخیص و درمان بیماریها و مسائل مربوط به زنان نیز استفاده می شود. از موارد استفاده آن بررسی و درمان مشکلات مربوطه به رحم و تخمدان ها می باشد. در زیر ناف برش کوچکی ایجاد می شود و لاپاراسکوپ وارد نواحی شکم و لگن می شود و رحم و تخمدان ها به طور کامل بررسی و درمان می شوند.
عمل لاپاراسکوپی و درمان مشکلات رحم و تخمدان ها
• لاپاراسکوپی جهت درمان کیست ها و تومورهای تخمدان ها. • لاپاراسکوپی جهت برداشتن تخمدان ها (اوفورکتومی). • لاپاراسکوپی جهت درمان بارداری های خارج از رحم. • لاپاراسکوپی جهت رفع چسبندگی لوله ها، رحم و تخمدان ها. • لاپاراسکوپی جهت درمان فیبروم های رحم از طریق برداشتن آنها یا مسدود کردن جریان خون متصل به آنها. • لاپاراسکوپی جهت درمان افتادگی رحم. • لاپاراسکوپی جهت برداشتن رحم (هیسترکتومی). • لاپاراسکوپی جهت بستن لوله های فالوپ در افرادی که می خواهند یک روش جلوگیری دائم و کامل داشته باشند. • لاپاراسکوپی جهت تشخیص و درمان ناباروری. • لاپاراسکوپی جهت درمان لایه آندومتریوز رحم از طریق تخریب بافت اندومتر. • لاپاراسکوپی جهت درمان سرطان مانند برداشتن بخشی از غدد لنفاوی برای درمان.
آمادگی های پیش از انجام عمل لاپاراسکوپی
• آزمایشات و عکس برداری های کامل قبل از عمل انجام شود. • بیمار باید به مدت حدود 12 ساعت قبل از انجام عمل لاپاراسکوپی چیزی نخورده و یا نیاشامیده باشد. • اگر فرد داروی خاصی قبل از عمل مصرف کرده است به متخصص اطلاع بدهد. • اگر فردی مواد مخدر مصرف می کند باید متخصص را در جریان بگذارد. • عدم همراه داشتن جواهرات و زیورآلات. • عمل لاپاراسکوپی باید بعد از اتمام دوره قاعدگی باشد.
نحوه انجام عمل لاپاراسکوپی
در این عمل فرد به طور کامل بیهوش می شود. پس از بیهوشی لوله های سوند برای دفع ادرار وارد شکم می شوند. شکم از طریق یک سوزن پر از گاز دی اکسید کربن می شود این کار باعث می شود دیواره شکم از اندام های داخلی فاصله بگیرد. سپس دستگاه لاپاراسکوپ از طریق برش کوچکی که در شکم ایجاد شده وارد شکم شده و شروع به دادن تصاویری شفاف از داخل شکم می کند. سپس بسته به نوع عمل اگر هدف از انجام عمل، تشخیص باشد پس از بررسی کامل عمل پایان می یابد. ولی اگر هدف، درمانی باشد برش های کوچک دیگری نیز ایجاد می شوند تا وسایل مخصوص جراحی نیز وارد شوند و عمل جراحی صورت گیرد. پس از اتمام عمل وسایل خارج و برش ها بخیه می شوند. بسته به نوع عمل افراد می توانند به مدت چند ساعت و یا چند روز پس از اتمام عمل مرخص بشوند.
مراقبت های بعد از عمل لاپاراسکوپی
• بسته به نوع عمل انجام شده، فرد باید به مدت چند روز یا چند هفته استراحت کامل داشته باشد. • مصرف مسکن ها و آنتی بیوتیک های تجویزی جهت جلوگیری از عفونت های احتمالی. • باید از انجام ورزش های سنگین و یا بلند کردن اشیاء سنگین پرهیز شود. • محل برش ها با آب و صابون شستشو داده شوند و سپس خشک و تمیز نگه داشته شوند. • عدم نوشیدن الکل و مواد گازدار حداقل به مدت 24 ساعت بعد از عمل. • عدم رانندگی حداقل به مدت 24 ساعت بعد از عمل. • عدم داشتن رابطه جنسی حداقل به مدت یک هفته. • مصرف غذاهای سبک.
موارد مراجعه سریع به متخصص بعد از عمل لاپاراسکوپی
در صورتی که فرد بعد ازعمل لاپاراسکوپی با علائم خاصی مواجه بشود باید سریعا به متخصص مراجعه کند این علائم عبارتند از:
• تورم، قرمز شدن و یا خونریزی شدید در زخم ها. • داشتن تب و لرز. • داشتن خونریزی شدید در ناحیه واژن. • داشتن تهوع واستفراغ به مدت طولانی. • داشتن مشکل در دفع ادرار. • درد شدید در ناحیه شکم. • سرفه مداوم، تنگی نفس و یا داشتن درد در قفسه سینه. • احساس درد شدید که با مصرف مسکن رفع نمی شود. • داشتن خونریزی بیش از حد در قاعدگی.
عوارض عمل لاپاراسکوپی رحم و تخمدان
عفونت مثانه و آسیب های پوستی از عوارض جانبی رایج این عمل می باشند. عوارض مشکل سازی که به ندرت احتمال دارد پیش بیایند عبارتند از:
• امکان آسیب رسیدن به اعضا مجاور مانند روده ها، مثانه و کبد. • ایجاد واکنش های آلرژیکی. • ایجاد آسیب های عصبی. • ایجاد لخته خون. • خونریزی و آسیب به عروق شکم. • ایجاد مشکلات ادراری. • ایجاد مشکلات مربوط به بیهوشی.
مزایای عمل لاپاراسکوپی
• دوران نقاهت کوتاهتر و بهبودی سریعتری دارد. در نتیجه باعث می شود فرد سریعتر به زندگی روزمره خود بازگردد. • داشتن میزان درد کمتر نسبت به عمل های باز. • موجب کاهش احتمال دچار شدن به عفونت ها. • ترخیص سریع از بیمارستان. • کاهش میزان هزینه های داروها و مسکن ها. • دادن یک دید بهتر به متخصص، هنگام جراحی در نتیجه ایجاد یک جراحی بهتر و دقیق تر. • عدم ایجاد برش های وسیع بر روی شکم. در نتیجه باعث زیبا ماندن ظاهر شکم می شود. • باعث عدم ایجاد چسبندگی می شود. • باعث عدم ایجاد فتق می شود.
نوزادان می توانند از دو روش پا به این دنیا بگذارند؛ خانم های باردار می توانندزایمان طبیعی یا جراحی بنام سزارین داشته باشند، اما هدف اصلی هردو روش زایمان، تولد یک نوزاد سالم است.
زایمان طبیعی روشی است که در ایران برای تولد دو نوزاد از هر سه نوزاد استفاده می شود. طبق گفته بسیاری از متخصان، عموما خانم می گویند که زایمان مهبلی ، حس تجربه طبیعی را به مادر می دهد. آنها همچنین اضافه کردند زنانی که زایمان طبیعی کرده اند، ممکن است علاقه بیشتری به زایمان مجدد داشته باشند.
متخصص دیگری می گوید:بدون توجه به اینکه مادر چه نوع زایمانی را انتخاب کرده است، باید اطلاعات کافی در مورد گزینه های زایمان در اختیار خانم ها قرار گیرد، بنابراین آنها می توانند با اطلاعات کافی پروسه زایمان خود را انتخاب کنند.
در این بخش مهم و بسیار پرجزئیات بارداری و نوزاد اطلاعات بیشتری در مورد مزایا و معایب زایمان طبیعی آورده ایم.
مزایای زایمان طبیعی برای مادر:
وارد شدن به اتاق زایمان و انجام یک زایمان طبیعی یک پروسه طولانی است که ممکن است مادر را از لحاظ جسمی خسته کند و کار سختی برایش باشد. اما یکی از فواید زایمان طبیعی این است که زمان ریکاوری کوتاه تری در بیمارستان نسبت به سزارین نیاز دارد.
اگرچه قوانین متفاوت است، زمانی که فرد بعد از زایمان طبیعی باید در بیمارستان بماند، بین 24 تا 48 ساعت است.
اگر خانمی احساس بهبودی داشت، ممکن است بیمارستان را زودتر از زمان تعیین شده ترک کند.
خانم هایی که زایمان طبیعی دارند، ممکن است به دلایل مشکلاتی از قبیل ترس، خونریزی شدید، عفونت، واکنش به بیهوشی و درد ماندگارتر از سزارین اجتناب کنند.
و یکی دیگر از فواید این است که یک مادر بعد از جراحی ممکن است هوشیاری کمتری داشته باشد، اما بعد از زایمان طبیعی می تواند بسرعت فرزند خود را در آغوش بگیرد و به او شیر بدهد.
معایب زایمان طبیعی برای مادر:
در طول زایمان طبیعی، خطری که وجود دارد این است که ممکن است پوست و بافت اطراف واژن در حین حرکت نوزاد به سمت مجرا کشیده و پاره شود. اگر کشیدگی و پارگی شدید باشد، ممکن است مادر به بخیه نیاز پیدا کند یا اینکه ضعف و جراحت را در ماهیچه لگن احساس کند که در کنترل ادرار و عملکرد روده تاثیرگزار است.
بعضی از مطالعات نشان می دهد خانم هایی که زایمان طبیعی دارند، مشکلات بیشتری در روده و بی اختیاری ادرارنسبت به خانم هایی که سزارین انجام داده اند، پیدا می کنند. همچنین سرفه کردن، عطسه یا خنده نیز ممکن است باعث نشت ادرار در آنها شود.
بعد از زایمان طبیعی ممکن است مادر بین مقعد و آلت تناسلی خود احساس درد کند.
مزایا و معایب زایمان طبیعی برای نوزاد:
بعضی از مزایای زایمان طبیعی برای نوزاد وجود دارد که به نگاه کردن مادر به نوزاد در حال تولد می توان اشاره کرد که در سزارین این امکان وجود ندارد و مادر می تواند خیلی سریع به نوزاد شیر بدهد.
در طول زایمان طبیعی، ماهیچه های درگیر به دلیل فشار معمولا مایع درون ریه نوزاد را تخلیه می کنند که نوزاد را از مشکلات تنفسی دور می کند.
کودکانی که از زایمان طبیعی متولد شده اند، ممکن است در طول زایمان در مجرای مادر نوعی باکتری مفید دریافت کنند که سیستم ایمنی را تقویت کرده و از کشش روده ای جلوگیری می کند.
اگر یک خانم زمان زیادی در اتاق زایمان باشد و یا در زایمان طبیعی نوزاد درشت باشد، یکی از خطراتی که وجود دارد این است نوزاد در طول زایمان دچار جراحت هایی از قبیل کوبیدگی پوست سر یا شکستن ترقوه شود.
در طول زایمان طبیعی چه اتفاقی می افتد؟
در مورد خطرات زایمان طبیعی بهتر است مروری به دوران دبیرستان داشته باشیم:در روتین زایمان، ماهیچه های شکمی سر نوزاد را در مجرای زایمان به سمت پایین هل می دهند که این مجرا بین استخوان لگن و استخوان دنبالچه قرار دارد.
در زمان زایمان این مجرا گشاد می شود، بطوریکه سر و شانه های نوزاد را در خود جای می دهد. سپس سر نوزاد در نقطه ای بین مهبل و مقعد کشیده می شود تا اینکه کودک از مهبل خارج شود.
آیا آسیب زننده است؟
تصور کنید که یک توپ بولینک بین مقعد و مهبل قرار گرفته است، با بی حس کردن هم باز احساس درد خواهید داشت.
مسیری که کودک داخل مجرا طی می کند، نقش اساسی خواهد داشت.
سر نوزاد باید به سمت پایین باشد، در صورت بالا قرار داشتن سر، وضعیتی ایجاد می شود که به آن بلک لیبر می گوید که باعث درد شدید بین مهبل و مقعد می شود. این اتفاق باعث طولانی تر شدن و فشار بیشتری از سمت نوزاد می شود.
چرا برخی از خانم ها سزارین می شوند؟
در بعضی موارد، سزارین به دلیل پرخطر بودن زایمان طبیعی برای فرد انتخاب می شود. یک خانم ممکن است از قبل به دلیل باردار بودن دوقلو یا چند قلویی، بداند که باید سزارین انجام دهد و برای آن برنامه ریزی کند، یا اینکه وضعیت های خاص دیگری مثل دیابت یا فشار خون بالا داشته باشد و یا به دلیل عفونت هایی مثل HIV یا بیماری های تناسلی دارد که ممکن است هنگام زایمان به نوزاد منتقل شود و یا اینکه جفت جنین برای زایمان مشکل داشته باشد. در تمام این موارد سزارین توصیه می شود.
سزارین همچنین ممکن است در شرایط خاص دیگری نیاز باشد، مثل زایمان یک نوزاد با جثه بزرگ در مادری که لگن کوچکی دارد، یا اینکه کودک سرش به سمت پایین نچرخیده باشد و تلاش برای برگرداندن سر او به سمت پایین بی فایده باشد.
گاهی اوقات انجام سزارین توسط متخصص از پیش تعیین نشده است و فرد به دلایل اورژانسی مثل به خطر افتادن سلامت مادر، نوزاد و یا هردوی آنها مجبور به سزارین می شود.
این تصمیم گاهی اوقات ممکن است بعد از انتقال مادر به اتاق زایمان اتخاذ شود، مثل زمان هایی که زایمان طبیعی خیلی کند انجام می شود یا اینکه به کودک اکسیژن کافی نمی رسد.
گاهی اوقات انجام سزارین انتخابی است و ممکن است خود مادر به دلایل خاصی آن را انتخاب کند.ممکن است یک خانم به دلیل اینکه بتواند برای زایمان خود برنامه ریزی کند یا اینکه از خطرات زایمان طبیعی می ترسد، سزارین را انتخاب کند.
اگرچه سزارین عموما یک جراحی امن و در مواردی باعث نجات جان افراد می شود، اما در مقایسه با زایمان طبیعی ممکن است خطرات بیشتری داشته باشد.
در مواقعی که زایمان طبیعی بسیار دردناک یا خطرناک باشد، این زایمان یک جراحی اصلی محسوب می شود که در آن شکم مادر را باز می کنند و نوزاد را از رحم بیرون می کشند.
چون یک بار سزارین کردن، مادر را به سزارین در بارداری های بعدی سوق می دهد، به همین دلیل زایمان طبیعی عموما گزینه بهتری است.
تفاوت این دو روش سزارین و طبیعی در زمان ریکاوری چیست؟
اگر هیچ گونه مشکلی برای فرد وجود نداشته باشد، ریکاوری بعد از زایمان طبیعی راحت تر و سریع تر از ریکاوری بعد از سزارین است.
در سزارین دوران بهبودی طولانی تر است. در زمان زایمان طبیعی می توانید از فردای آن روز سرپا شوید و بدوید.
اما اگر سزارین کرده باشید، تا چند وقت نمی توانید بدوید و یا حتی خیلی سریع راه بروید.
حداقل چیزی که می توان گفت این است که دوران ریکاوری آسان نیست.
در این زمان، در عین حال که همه چیز خوب است، اما نوعی شکنجه درونی را احساس می کنید. در این وضعیت به شدت احساس ضعف خواهید داشت. در حالیکه در حال ریکاوری بعد از جراحی رحم هستید، باید از نوزاد نیز مراقبت کنید.
سخت ترین قسمت این دوران این است که نمی توانید به مدت دو هفته بعد از عمل کارهای ساده روزانه را به تنهایی انجام دهید.
نیاز دارید که کسی تمام کارهایتان را انجام دهد. نمی توانید خودتان به تنهایی بنشینید یا راه بروید.
احساس نصف نیمه بودن دارید، چون جسم را تکان نمی دهید.
آیا هنوز هم سزارین را انتخاب می کنید؟
خیلی از خانم ها تنها به دلیل احساس امنیت و محافظت از جسمشان سزارین را انتخاب می کنند و معتقدند با این کار دیگر نگرانی تاریخ زایمان و تولد نوزاد را ندارند.معمولا پزشک تمام گزینه ها و شرایط انها را برای بیمار شرح می دهد.اما به یاد داشته باشید که حق انتخاب داشتن به این معنی نیست که هیچ خطری برای سزارین وجود نداشته باشد.
زایمان سزارین بهتر است یا طبیعی؟
امن ترین نوع زایمان، طبیعی است اما سزارین از طبیعی رایج تر است. سزارین نوع پیچیده تری از زایمان محسوب می شود.
کدام یک برای نوزاد بهتر است؟
مطالعات نشان می دهد که نوزادانی که با روش سزارین متولد می شوند، مشکلات ریوی بعد از تولد کمتری دارند ، اما بعد از چند روز کم کم خود را نشان می دهند. همچنین تحقیقات نشان می دهد که بچه ها ممکن است مشکلاتی را به علت سزارین در آینده تجربه کنند که نگرانی هایی نیز در رابطه با آسم و آلرژی نیز وجود دارد. دانشمندان علت آن را میکروب می دانند.
نوزاد میکروب ها را از مجرای زایمان مادر در طول زایمان می گیرد. البته راه های دیگری نیز برای وجود میکروب به بدن نوزاد نیز وجود دارد. در زایمان طبیعی، پوست کاملا با پوست برخورد می کند. همین اتفاق نیز در سزارین می افتد. کودک تازه متولد شده ای را که می آورند و روی سینه مادر قرار می دهند؛ این کودک تمام میکروب های روی پوست مادر را به خود جذب می کند.
رحم بخشی از دستگاه تناسلی زنان می باشد که در زمان قاعدگی خون ریزی از آن رخ می دهد. این بخش از بدن، بستری برای شنای اسپرم و رسیدن به تخمک و محل اصلی نگهداری و تغذیه جنین در دوران بارداری می باشد. رحم نیز مانند هر ارگان دیگری ممکن است دچار مشکلات و بیماری هایی شود. یکی از روش هایی که امروزه به منظور تشخیص و درمان بسیاری از مشکلات رحم مانند خونریزی های غیر طبیعی و اختلال عملکردهای هورمونی مورد استفاده قرار می گیرد کورتاژ تشخیصی می باشد. در این روش از بافت دیواره رحم نمونه هایی به منظور بررسی و آزمایش مربوط به غیر طبیعی بودن سلول ها گرفته می شود. عمل کورتاژ تشخیصی ممکن است در هنگام انجام عمل هیستروسکوپی نیز انجام شود.
موارد استفاده از عمل کورتاژ تشخیصی
• در زمانی که فرد دارای قاعدگی های نامنظم باشد. (همه چیز درباره اختلالات قاعدگی) • هنگام بروز خونریزی های غیر طبیعی از رحم. • به منظور شناسایی مواد باقی مانده ناشی از زایمان و سقط جنین در حفره رحم. • به منظور تشخیص بیماری های پولیپ و فیبروم های رحمی. • به منظور شناسایی دقیق سرطان های رحم. • به منظور بررسی رشد لایه های داخلی رحم. • هنگامی که فرد پس از یائسگی دچار خونریزی شود. • تشخیص مشکلاتی که منجر به ایجاد درد لگن می شوند. • شناسایی بافت های آلوده که به علت بیماری های جنسی ایجاده شده باشند. • تشخیص ظاهر غیر طبیعی و بزرگ شدن رحم. • در صورت امکان پذیر نبودن انجام عمل بیوپسی.
• زمانی که فرد باردار باشد. • در صورت انسداد سرویکس رحم یا نامشهود بودن آن به دلیل برخی ناهنجاری ها. • در صورتی که فرد داری عفونت لگن و واژن باشد. • در صورتی که فرد مبتلا به بیماری های خاص باشد. • در صورتی که فرد دچار آرتروز شدید مفصلی باشد. • در صورت وجود اختلالات خونی که منجر به ایجاد خونریزی شدید در فرد پس از انجام عمل می شود. • زمانی که فرد دچار دیابت یا فشار خون کنترل نشده باشد. • در صورتی که انواع بی هوشی برای فرد خطرساز باشد.
آمادگی های پیش از انجام عمل کورتاژ تشخیصی
همانطور که می دانید کورتاژ تشخیصی عملی است که نمی توان هر وقت و در هر دوره ای آن را انجام داد. برای انجام کورتاژ تشخیصی نیاز است که فرد از 48 ساعت قبل یک سری نکاتی را رعایت کند. مهم ترین این نکات عبارتند از:
• انجام آزمایشات لازم مانند آزمایش خون و بررسی آن توسط متخصص. • در صورتی که عفونت واژنی وجود دارد فرد باید به طورکامل درمان شود. • عدم مصرف خوراکی یا نوشیدنی از شب قبل از عمل.
• در صورت مصرف داروی خاص متخصص باید در جریان گذاشته شود. مخصوصا مصرف داروهایی که باعث رقیق شدن خون می شوند. • بهتر است وسیله ای مخصوص در نزدیکی سرویکس رحم در روزهای قبل از انجام عمل قرار داده شود. این کار به منظور راحت باز شدن سرویکس در هنگام عمل انجام می شود و باید توسط خود متخصص انجام شود. • در صورت نیاز، تجویز و مصرف داروهایی خاص که در واژن قرار داده می شوند تا بافت سرویکسرحم قبل از انجام عمل نرم باشد. • نیاز است قبل از انجام عمل، مثانه خالی باشد.
نحوه انجام عمل کورتاژ تشخیصی
این عمل در مطب متخصص و یا بیمارستان و در محیط استریل انجام می شود. فرد برروی تخت دراز می کشد سپس بر اساس شرایط بیمار و علت اصلی انجام عمل بیهوشی کامل یا بی حسی موضعی انجام می شود. پس انجام بی هوش یا بی حسی سرویکس رحم توسط ابزاری به نام تناکولوم نگه داشته می شود و توسط ابزاری که مخصوص باز کردن سرویکس است، دهانه رحم باز می شود. در ادامه توسط کورت (ابزار مخصوص تراشیدن بافت لایه های داخلی رحم) از همه جهات رحم نمونه برداری انجام می شود.
نمونه های برداشت شده برای آزمایشات و بررسی های لازم به آزمایشگاه ارسال می شوند. به دلیل انجام بی هوشی یا بی حس فرد در هنگام انجام عمل هیچ دردی احساس نمی کند. بسته به نوع عمل ممکن است عمل فقط 15 تا 30 دقیق طول بکشد و فرد چند ساعت پس از انجام عمل می تواند مرخص شود. 2 تا 3 روز پس از انجام عمل فرد می تواند به انجام کارهای روزمره اش بپردازد.
پس از انجام عمل ممکن است مدتی طول بکشد تا در دیواره ی رحمی لایه مخاطی تشکیل شود و این امر موجب شود مدتی طول بکشد تا فرد مجددا پریود شود.
مراقبت های پس از عمل کورتاژ تشخیصی
پس از انجام عمل کورتاژ تشخیصی رعایت نکات زیر لازم و ضروری است:
• مصرف منظم و دقیق داروهای تجویزی شده توسط متخصص. • اجتناب از انجام رانندگی فورا پس از انجام عمل. • اجتناب از انجام ورزش و کارهای سنگین به مدت یک هفته. • عدم قرار دادن هر چیز در واژن به منظور جلوگیری از ایجاد عفونت. • عدم استفاده از تامپون و دوش واژینال برای جلوگیری از عفونت. • در صورت وجود تهوع فرد باید غذاهای کم چرب مصرف کند. • اجتناب از دوش گرفتن و حمام 2 تا 3 روز پس از عمل. • اجتناب از برقراری رابطه جنسی به مدت یک هفته.
عمل کورتاژ تشخیصی هم مثل هر عمل دیگری یک سری عوارض احتمالی دارد که در این قسمت به آن می پردازیم. پس از این عمل معمولا فرد دچار خونریزی خفیف و دل پیچه و دل درد ساده می شود که عارضه مهمی نمی باشند و فرد پس از چند روز می تواند فعالیت عادی روزمره خود را از سر بگیرد. اگر بیهوشی عمومی باشد ممکن است عوارض بیهوشی مانند تهوع، استفراغ، ضعف و یا احساس خواب آلودگی، فرد را آزار دهد. ولی در مواردی ممکن است عمل عوارض خاصی را ایجاد کند که عبارتند از:
• ایجاد تب • سوراخ شدن رحم • پارگی دهانه رحم • چسبندگی داخلی رحم • عفونت رحم
ناباروری و نازایی درمان می شود. با روش هایی مثل تلقیح درون و خارجی رحمی، تزریق اسپرم داخل تخمک، اهدای جنین و دهها روش دیگر که در ابتدا باید بدانیدبدن شما شرایط کدامیک را برای باردار شدن می پزیرد. امروزه برای درمان ناباروری اصفهان از روش های نوین ابداعی استفاده می شود.
این تکنیک ها که بسته به علت ناباروری در زوجه به کار گرفته می شوند. روش های درمانی نوین تنوع زیادی دارند که در ادامه این بخش تمامی راههای درمان ناباروری و نازایی را برایتان خواهیم گفت.
درمان های نوین نازایی و ناباروری در زنان و مردان
درمان ناباروری به موارد زیر بستگی دارد:
علت بروز نازایی
در چه مدت نابارور بوده اید
سن شما و والدینتان
ترجیحات شخصی
برخی علل ناباروری ممکن است اصلاح شود.در مواردی که بارداری به خودی خود اتفاق می افتد، زوج ها اغلب می توانند از طریق استفاده از فن آوری تولید کننده به بارداری به یک بارداری دست یابند. درمان ناباروری ممکن است شامل تعهدات مالی، فیزیکی، روانی و زمان باشد.
درمان ناباروری برای مردان:
گزینه های مردان می توانند شامل درمان برای مشکلات جنسی عمومی یا فقدان اسپرم سالم باشند.درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:
تغییر عوامل سبک زندگی:
بهبود سبک زندگی و عوامل رفتاری می تواند شانس بارداری را بهبود بخشد، از جمله کاهش انتخاب داروها، کاهش / حذف مواد مضر، بهبود فرکانس و زمان بندی روابط، ایجاد ورزش منظم و بهینه سازی عوامل دیگری که ممکن است به باروری آسیب برسانند.
داروها:
داروهای خاصی ممکن است باعث افزایش تعداد اسپرم و احتمال دستیابی به یک دوره بارداری موفق شوند. این داروها ممکن است عملکرد پروستات شامل تولید اسپرم و کیفیت را افزایش دهند.
جراحی:
در شرایط انتخاب، جراحی ممکن است قادر به معکوس کردن انسداد اسپرم و احیای باروری باشد.در موارد دیگر، درمان جراحی واریکوسل ممکن است شانس کلی برای بارداری را بهبود بخشد.
بازیابی اسپرم:
این تکنیک ها باعث می شود که اسپرم در هنگام انزال مشکلی داشته باشد یا زمانی که اسپرم در مایع انزالی وجود نداشته باشد. همچنین ممکن است از آن ها در مواردی استفاده شود که در آن تکنیک های تولید کننده به کمک روش های تولید مثل کاهش یا غیر عادی هستند.
درمان ناباروری برای زنان:
اگرچه ممکن است یک زن تنها به یک یا دو روش درمانی برای احیای باروری نیاز داشته باشد، اما قبل از اینکه قادر به درک آن باشند، ممکن است چندین نوع درمان مختلف مورد نیاز باشد.
داروهای باروری یک درمان اصلی برای زنانی هستند که ناشی از اختلالات تخمک گذاری میباشند.این داروها قانون تخمک گذاری را تعدیل می کنند.با پزشک خود درباره گزینه های دارویی باروری، از جمله مزایا و خطرات هر نوع آن صحبت کنید.
لقاح مصنوعی (IUI) یا همان تلقیح درون رحمی:
در طول IUI، اسپرم سالم به طور مستقیم در رحم قرار می گیرد، در حالی که تخمدان زن یک یا چند تخمک را آزاد می کند تا بارور شود. بسته به دلایل ناباروری، زمان بندی اش می تواند با چرخه طبیعی شما یا با داروهای باروری هماهنگ شود.
تلقیح درون رحمی در دو مورد انجام می شود:
مورد اول :هنگامی که مرد دارای مشکلاتی مانند :کمی حجم مایع اسپرم، کم بودن تعداد اسپرم، کمی تحرک اسپرم یا کاهش میل جنسی است.
مورد دوم :هنگامی که زن دارای مشکلات ترشح گردن رحم و اختلال ایمنی منجر به ناباروری است و یا نمی تواند مقاربت طبیعی به دلیل درد و شرایط خاصی مانند واژینسیموس داشته باشد.
این روش ساده و بدون درد است و بدون نیاز به بیهوشی انجام می گیرد . در آمیزش طبیعی فقط 10 درصد از اسپرم ها از واژن به گردن رحم می رسند اما در روش IUIاز مرد مایع اسپرم می گیرند و بدین طریق اسپرم های بیشتر و با کیفیت تری به داخل رحم وارد می شوند و اینگونه شانس باروری افزایش می یابد.
مورد اول : وقتی مرد مشکل ناباروری دارد و قادر به تولید اسپرم نیست .
مورد دوم :در زوج هایی که روش های درمان ناباروری به هر دلیلی مکرربا شکست روبرو شده باشد اما زن از نظر سن و ارگان های بتواند جنین اهدایی را در رحم خود پرورش دهد.
روند اهدای جنین زوجین بعد از مراجعه به مرکز ناباروری و اطلاع از عدم موفقیت روش های درمان ناباروری ، از آنجا نامه ای برای دادگاه خانواده و پزشکی قانونی دریافت می کنند. پزشکی قانونی و دادگاه بعد از بررسی لازم موافقت را با صدور مجوز این کار نشان می دهد سپس زوجین می توانند با ارائه مجوز به مرکز نگهداری جنین های اهدایی مراجعه نمایند یا اهداکننده جنین را خود معرفی نمایند.
درمان ناباروری با با استفاده از تکنولوژی
جراحی احیای باروری:
مشکلات رحمی مانند پولیپ آندومتر، سپتوم رحم یا بافت اسکار داخل رحمی را می توان با جراحی هیستروسکوپی درمان کرد.
با کمک فن آوری باروری:
تکنولوژی باروری (ART) یک درمان باروری است که در آن تخمک و اسپرم به کار گرفته می شوند.یک تیم بهداشت و درمان شامل پزشکان، روانشناسان، جنین شناسان، تکنسین های آزمایشگاه، پرستاران و متخصصان بهداشتی متحد است که با یکدیگر هم کاری کنند تا به زوج هایی که بارور نمیشوند، کمک کنند.
لقاح مصنوعی شامل تحریک و بازیابی تخمکهای بالغ مختلف از یک زن، بارور کردن آن ها با اسپرم مرد در یک ظرف در یک آزمایشگاه و دادن جنین در رحم سه تا پنج روز پس از لقاح است.
درمان ناباروری و نازایی با لقاح خارجی رحمی (IVF)
از روش IVF در صورت انسداد لوله های رحمی، چسبندگی های حفره لگنی، تعداد کم اسپرم و تحرک پایین اسپرم و در همه شرایطی که اسپرم به تخمک در رحم نرسد ، استفاده می کنند.
در این روش از زن طی یک بیهوشی کوتاه و موقت تخمک و از مرد اسپرم میگیرند سپس در آزمایشگاه اسپرم و تخمک را کنار هم قرار می دهند تا اسپرم خود وارد تخمک شود و تخمک را بارور کند و جنین تشکیل گردد.
سپس جنین تک سلولی با تقسیم پی در پی جنین چندسلولی را به وجود می آورد. سپس جنین را پس از 48 تا 72 ساعت به رحم زن انتقال می دهند تا لانه گزینی کرده و بارداری انجام گردد.
چهار مرحله انجام عمل IVF :مرحله اول، تحریک تخمدان، مرحله دوم، تخمک گیری، مرحله سوم:لقاح اسپرم و تخمک، مرحله چهارم:انتقال جنین.
مزایای IVF
افزایش خطر بروز ناهنجاری های کروموزومی در نوزاد به علت بالا بودن سن مادر و وجود بیماری های ژنتیکی در زوج ها می باشد . در صورت تشخیص ناهنجاری در جنین، تصمیم گیری برای سقط جنین برای زوجین مشکل است.
قبل از انتقال جنین، عمل لقاح قابل مشاهده است و اگر اسپرم با تخمک لقاح پیدا نکند، دفعات بعد می توان در شرایط لقاح تغییر ایجاد کرد. در صورتی که بیمار فاقد لوله های رحمی باشد بدون مشکل، عمل IVF انجام می شود.
بهترین درمان ها برای مشکل ناباروری
محدودیت IVF
به علت پایین بودن کیفیت تخمک های زن میزان بارداری در زنان بالای 40 سال کاهش می یابد.
تکنیک های دیگر گاهی در یک چرخه لقاح مصنوعی به کار می رود، مانند:
تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمیک (ICSI) یا میکرو اینجکشن :
یک اسپرم سالم به طور مستقیم به یک تخمک بالغ تزریق می شود. ICSI اغلب زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که کیفیت یا کمیت اسپرم کم و بد باشد، یا اگر IVF شکست خورده باشدو در این حالت می توان کار را انجام داد.این روش به کاشت جنین در آستر رحم کمک می کند با باز کردن پوشش بیرونی جنین اتفاق میفتد.
روش میکرواینجکشن زمانی به کار می رود که اسپرم مرد از نظر تعداد، تحرک یا شکل کیفیت نداشته باشد و یا انجام عمل IVF با موفقیت نباشد . این روش دارای مراحل تحریک تخمدان، تخمک گیری، تزریق اسپرم داخل تخمک و لقاح و انتقال جنین است و در آن برای تشکیل جنین در محیط آزمایشگاه یک اسپرم به داخل یک تخمک تزریق می کنند و سپس لقاح و تقسیم سلولی صورت می گیرد.
درمان ناباروری و نازایی با تشخیص بیش از لانه گزینی جنین (PGD) دارد . قبلا از روشی موسوم (PND) به برای بررسی ناهنجاری های کروموزومی جنین قبل از تولد استفاده می شد، اما امروزه با استفاده از روش های تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی موسوم به PGD می توان از بروز این مشکلات جلوگیری کرد.
در این روش 16 الی 18 ساعت پس از لقاح، تخمک ها از نظر لقاح بررسی می شوند و تخمک های دارای دو پیش هسته را کشت می دهند .
تخمک یا اسپرم اهدا کننده:
بیشتر ART با استفاده از تخمکهای خود زن و اسپرم شوهرش انجام می شود. اما اگر مشکلات شدیدی در تخمک یا اسپرم وجود داشته باشد می توانید از تخمک، اسپرم و یا جنین از یک اهدا کننده شناخته شده یا ناشناس استفاده کنید.
درمان ناباروری و نازایی با اهدای تخمک
در برخی موارد علل ناباروری را نمی توان با تجویز دارو یا روش های پیشرفته درمان ناباروری درمان نمود . برخی زنان با وجود سالم بودن ارگان های باروری به دلیل سن بالا، یائسگی زودرس و .. . به خاطر نداشتن تخمک امکان باروری ندارند که در آنها تنها راه باروری این است که از یک داوطلب تخمک اهدایی بگیرد.
این تخمک را در محیط آزمایشگاه توسط اسپرم های همسر گیرنده تخمک ، لقاح می دهند و جنین به وجود آمده از این لقاح را در رحم زن نابارور قرار می دهند.
اهدای تخمک برای درمان ناباروری
نکات مهم در اهدای تخمک
• سن فرد گیرنده تخمک باید 45 سال باشد و فرد باید بعد از مشاوره پزشکی و اطلاع از خطرات باروری در سنین بالا به بارداری اقدام نماید .
• زوج تحت درمان با روش اهدای تخمک باید تحت مشاوره تمام جوانب این کار مانند مسائل روحی، روانی، ارث و قانون و سایر مسائل را درنظر بگیرند و سپس درمان را شروع کنند.
• پیش از درمان باید آزمایش های اولیه گرفته شود.
• اهداکننده تخمک باید قبلا بچه دار شده باشد و سن او بین 21 تا 34 سال باشد .
• فرد گیرنده و اهداکننده تخمک بهتر است خصوصیات فیزیکی مشابه مانند رنگ پوست، رنگ چشم، رنگ مو و ساختمان بدنی هماهنگ داشته باشند.
نکات مهم درمان ناباروری با اهدای تخمک
• فرد اهداکننده تخمک باید باید از نظر ژنتیکی و بیماری های هپاتیت، ایدزو سفلیس سالم باشد.
• فرد اهداکننده تخمک توسط یک شخص حرفه ای باید از نظر سابقه خانوادگی، تحصیلی، ثابت روحی، انگیزه اهدا، سابقه بارداری سخت، روابط بین فردی، سابقه قضایی و قانونی، سابقه بیماری های روان پزشکی و اختلال شخصیتی ارزیابی روان شناختی شود .
• برخی از افراد دوست دارند برای حفظ حریم خصوصی خود فرد اهداکننده تخمک ناشناس باشد اما در مقابل افرادی نیز دوست دارند اهداکننده را به علت دانستن سابقه اجتماعی، فرهنگی و ویژگی های ژنتیکی اش اهدا کننده تخمک را بشناسند.
• در صورتی که این موضوع از کودک حاصل از این عمل کتمان شود، همواره خطر آشکار شدن حقیقت ناخواسته در مورد خانواده هایی که با هم تفاهم و توافق ندارد، وجود دارد. باید برای پیشگیری از مشکلات رضایت نامه از اهداکننده و گیرنده دریافت شود و استانداردهای سلامت جسمی و روانی در مورد اهداکنندگان رعایت شود.
حامل حاملگی:
زنانی که دارای یک رحم عملکردی هستند و یا برای آن ها بارداری یک خطر جدی محسوب می شود، ، می توانند لقاح مصنوعی را با استفاده از یک حامل حاملگی انتخاب کنند ، در این حالت، جنین زوجین در رحم حامل برای بارداری قرار داده می شود.
درمان ناباروری و مشکلات رفتاری:
مشکلات مربوط به درمان ناباروری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
بارداری چندقلو:
رایج ترین نوع درمان ناباروری، چند قلو بودن است. به طور کلی، هرچه تعداد جنین های بیشتری داشته باشید، ریسک زایمان زودرس و نیز مشکلات در طول دورانبارداری مانند دیابت حاملگی را افزایش می دهد.
نوزادانی که پیش از موعد به دنیا می آیند، در معرض خطر فزاینده مشکلات سلامتی و رشدی قرار دارند. در مورد راه های پیش گیری از بارداری چند گانه پیش از شروع درمان با پزشک خود صحبت کنید.
سندرم بیش از حد تحریک زیاد(OHSS):
داروهای باروری برای القا تخمک گذاری می تواند موجب OHSS شود که باعث ورم و درد تخمدان می شود.علایم ممکن است شامل درد شکمی خفیف، نفخ و حالت تهوع که حدود یک هفته طول می کشد و یا بارداری، باشد. به ندرت، شکل جدی پیش می آید و نیاز به درمان اورژانسی دارد.
توصیه های کلی درمان ناباروری
خونریزی یا عفونت:
همانند هر روش تهاجمی، خطر خونریزی یا عفونت با تکنولوژی تولید کننده کمکی وجود دارد.
مدیریت استرس عاطفی در طول درمان:
این استراتژی ها را برای کمک به مدیریت استرس عاطفی در طول درمان امتحان کنید:
خودتان را معرفی کنید:
به جای سرکوب گناه و یا عصبانیت به دیگران دسترسی پیدا کنید.با عزیزان خود در تماس باشید، صحبت کردن با شریک زندگی تان، خانواده و دوستان می تواند بسیار مفید باشد.بهترین حمایت اغلب از عزیزان و نزدیک ترین افراد به شما است.
نکات کلیدی برای درمان ناباروری
استرس را کاهش دهید:
برخی مطالعات نشان داده اند زوج هایی که استرس روان شناختی را تجربه می کنند، نتایج ضعیفی را در درمان ناباروری داشته اند.سعی کنید قبل از اینکه باردار شوید، استرس خود را در زندگی کاهش دهید.
ورزش کنید و یک رژیم غذایی سالم داشته باشید:
داشتن یک برنامه تمرینی اندازه و رژیم غذایی سالم می تواند چشم انداز شما را بهبود بخشد و شما را بر زندگی خود متمرکز سازد.
درمان ناباروری چگونه است؟
مدیریت اثرات عاطفی:
شما با احتمال چالش های روانی روبه رو خواهید شد.به نتایج خود اهمیت دهید.حتی اگر درمان باروری موفق باشد، معمولا در مورد استرس و ترس از شکست در حین بارداری رایج است. اگر شما سابقه افسردگی و اضطراب دارید، در ماه های بعد از تولد نوزاد خود در معرض خطر این مشکلات قرار میگیرید.
بهترین جراح زنان و زایمان اصفهان,جراحی زیبایی زنان,لابیاپلاستی اصفهان,واژینوپلاستی اصفهان
یکی از نشانه های داشتن سبک زندگی سالم در دوران بارداری “مراقبت های بارداری” یا (prenatal care) است که شامل معاینات پزشکی منظم نیز می شود.
به محض این که متوجه شدید باردار هستید، نوبت بگیرید و به پزشک مراجعه کنید. سابقه پزشکی خود را در اختیار دکتر خود قرار بدهید و هر علائمی که دارید به او توضیح بدهید. در هر جلسه وزن و فشار خون شما دریافت می شود. این اندازه گیری ها به ثبت وضعیت سلامت در دوران بارداری و ردگیری آن کمک می کند. در اولین جلسه مراقبت های بارداری ممکن است آزمایش خون و ادرار تجویز شود و همچنین ممکن است در جلسات بعد نیز تکرار شود. آزمایش ادرار برای بررسی وجود باکتریها، میزان قند خون که بالا بودن آن میتواند نشانه دیابت باشد و میزان پروتئین که بالا بودن آن میتواند نشان دهنده پره اکلامپسی (preeclampsia) باشد لازم است. آزمایش خون برای بررسی تعداد سلولهای مختلف خون، میزان آهن خون و بیماریهای عفونی مانند هپاتیت، ایدز و سفیلیس انجام می شود.
ممکن است آزمایشهای دیگری نیز در جلسه اول انجام شود. این بستگی به زمینه بیماری یا علائم و خطر مشکلات دیگر دارد. آزمایشهای دیگری که ممکن است انجام شوند عبارتند از:
معاینه لگن برای بررسی اندازه و شکل رحم
تست پاپ اسمیر برای غربالگری سرطان دهانه رحم
سونوگرافی برای بررسی وضعیت و رشد جنین (در سونوگرافی از امواج صوتی استفاده میشود)
پس از اولین جلسه، هر چهار هفته یک بار باید مراجعه داشته باشید. برای مراقبت های بارداری در ماه هفتم و ماه هشتم هر دو هفته یک بار باید مراجعه کنید. در ماه آخر بارداری هر هفته باید تحت نظر باشید تا زمانی که کودک به دنیا بیاید. در هر جلسه دکتر وزن و فشار خون شما را بررسی میکند و آزمایش ادرار میگیرد. دکتر به صدای قلب جنین گوش میدهد و اندازه رحم را پس از هفته بیستم در نظر میگیرد. همیشه باید هر مشکل یا نگرانی را با پزشک مطرح کنید.
بهبود سلامت در دوران بارداری
مراقبت های دوران بارداری برای سلامت مادر و کودک اهمیت بسزایی دارد. راهنمایی های ساده زیر برای مراقبت در دوران بارداری میتواند مفید باشد.
در بارداری چقدر وزن باید اضافه کنم؟
در مورد وزن دقیق مناسب خود با دکتر صحبت کنید چون مقدار آن در هر فردی متفاوت است اما به طور کلی بیشتر زنان حدود 11 تا 13.5 کیلو گرم وزن اضافه میکنند. اگر هنگامی که باردار شدید کمبود وزن داشتید ممکن است در این مدت وزن بیشتری اضافه کنید. اگر اضافه وزن داشته اید ممکن است نیاز کمتری به وزن گیری داشته باشید. برای کنترل وزن در بارداری حتما با پزشک متخصص زنان مشورت کنید.
در بارداری چه چیزهایی باید بخورم؟
داشتن رژیم غذایی سالم و متعادل در بارداری یکی از بهترین کارهایی است که میتوانید برای خود و کودکتان انجام بدهید. در دوران بارداری مراقب غذاهای زیر باشید:
گوشت، تخم مرغ و ماهی. این غذاها اگر کامل پخته نشوند سلامت شما را به خطر می اندازند. همچنین نباید ماهی را بیش از دو تا سه وعده در هفته بیشتر استفاده کنید (کنسرو ماهی هم ماهی محسوب میشود). ماهی هایی مثل اره ماهی، کوسه، شاه ماهی خالمخالی (کینگ ماکرل) یا تاج ماهی (tilefish) نخورید. این ماهی ها مقدار زیادی جیوه دارند که میتواند به جنین در حال رشد آسیب برساند. اگر تن ماهی میخورید، تُن سبک (لایت تُن) بخورید. تن ماهی سبک از ماهی های خاصی تهیه میشود که گوشت تیره تر، بافت نرمتر و طعم بیشتری نسبت به تن سفید دارند.
میوه ها و سبزیجات. همه نوع میوه و سبزیجات را باید پیش از خوردن خوب بشویید. تخته گوشت و پیشخوان آشپزخانه را تمیز نگه دارید.
لبنیات. حداقل 4 وعده لبنیات در روز مصرف کنید تا کلسیم کافی برای خودتان و کودکتان داشته باشید. شیر غیر پاستوریزه یا هر گونه لبنیات غیر پاستوریزه و محلی هرگز مصرف نکنید. این محصولات ممکن است حاوی باکتریهایی باشند که عفونت ایجاد میکند.
جایگزینهای شکر. بعضی از شیرین کننده های مصنوعی را به میزان اعتدال میتوان مصرف کرد از جمله اسپارتایم و ساکرالوز. اگر فنیل کتونوریا مصرف میکنید نباید اسپارتایم مصرف کنید.
کافئین. روزانه بیشتر از یک یا دو فنجان قهوه یا نوشیدنی دیگر حاوی کافئین نباید مصرف کنید.
از مصرف دخانیات و الکل در دوران بارداری اکیدا خودداری کنید.
در هنگام بارداری، از مصرف الکل، مواد مخدر و سیگار دوری شود. احتمال بیش فعالی در کودکانی که مادرانشان در طول بارداری سیگار می‌کشند، دو برابر است.
آیا میتوانم دارو مصرف کنم؟
موضوع مصرف دارو در دوران بارداری را باید با پزشک متخصص زنان و زایمان مطرح کنید. هر دارویی از جمله داروهای تجویزی، مسکن و مکمل های گیاهی را باید با اجازه پزشک مصرف کنید. بعضی از داروها میتوانند به نقص جنین منجر شوند به خصوص اگر در سه ماهه اول بارداری مصرف شوند.
آیا میتوانم در دوران بارداری ویتامین مصرف کنم؟
مصرف ویتامین در دوران بارداری لازم هست تحت نظر متخصص باشد. زنان باردار باید حداقل 400 میکروگرم اسید فولیک در روز مصرف کنند. این کار به جلوگیری از مشکلات مغز و نخاع کمک میکند. در مورد نیاز بیشتر به ویتامین با پزشک صحبت کنید. بهترین کار این است که مصرف اسید فولیک را پیش از بارداری شروع کنید. مصرف آن باید روزانه باشد. ویتامین ها یا مکمل های دیگر را بدون تجویز پزشک مصرف نکنید.
در دوران بارداری تا چه مدت میتوانم کار کنم؟
شرایط کار در بارداری برای هر کسی متفاوت است. همچنین نوع کار و محیط کار نیز نقش مهمی در تعیین شروع مرخصی بارداری دارد. مثلا موادی مثل سرب، مس و جیوه و تشعشع برای جنین ضرر دارند. اگر شغلتان به صورتی است که فعالیت فیزیکی دارید ممکن است مدت زیادی نتوانید ادامه بدهید. کارهای پشت میزی مشکلی برای کودک ایجاد نمیکنند. با این حال هنگام نشستن پشت میز، نباید وزن لپ تاپ یا کامپیوتر را روی شکم یا رحم بیندازید. وضعیت سلامت عمومی نیز میتواند تعیین کند در دوران بارداری تا چه مدت کار کنید. اگر خطر برخی مشکلات یا زایمان زودرس وجود داشته باشد ممکن است لازم باشد استراحت مطلق بگیرید.
آیا در دوران بارداری میتوانم ورزش کنم؟
اگر مشکل خاصی در بارداری ندارید باید ورزش منظم انجام بدهید. ورزش به راحتی بیشتر و سبک زندگی سالم کمک میکند. حداقل سی دقیقه در روز ورزش کنید. درباره هر مشکلی که میتواند مانع ورزش در دوران بارداری باشد، با پزشک صحبت کنید.
بعضی از زنان بیان میدارند ورزش در بارداری باعث راحت تر شدن درد زایمان و سهولت خود زایمان میشود. راه رفتن و شنا کردن ورزشهای بسیار خوبی هستند. اگر پیش از بارداری فعالیت بدنی نداشته اید ورزش را به تدریج شروع کنید و در این کار افراط نکنید. مقدار زیادی آب بخورید تا از کم آبی بدن و بالا رفتن حرارت بدن جلوگیری شود. از انجام ورزشهایی که خطر زمین خوردن دارندمانند اسکی ، صخره نوردی و ورزشهای برخوردی مثل فوتبال و بسکتبال پرهیز کنید. اگر پیش از بارداری فعالیت داشته اید میتوانید آن را ادامه بدهید. هر سوال یا نگرانی دارید از پزشک خود بپرسید. اگر در حین یا پس از ورزش علائمی مثل تاری دید، سرگیجه، درد سینه یا درد شکم دارید با پزشک تماس بگیرید.
میتوانم در دوران بارداری رابطه جنسی داشته باشم؟
این کار مشکلی ندارد اما اگر نگران مشکلات خاصی هستید یا بارداری پر خطر دارید ابتدا با پزشک صحبت کنید. میزان تمایل جنسی بعضی از زنان در دوران بارداری تغییر میکند. با بزرگتر شدن شکم ممکن است لازم باشد حالت بدنتان در حین رابطه جنسی در بارداری به شکل دیگری باشد مثلا به پهلو بخوابید یا رو قرار بگیرید.
اقدامات لازم جهت دوران بارداری:
مراجعه فوری جهت تشخیص به موقع بارداری یک هفته پس ازتاخیر قاعدگی به پزشک یا ماما مراجعه در زمان های تعیین شده جهت مراقبت های معمول دوران بارداری به مرکزبهداشتی درمانی یاپزشک و ماما: معمولا یک بارداری طبیعی 40 هفته طول می کشد .در این مدت مراقبتهای لازم باید 8 بار به مادر (2 بار در 20 هفته اول و 6 بار در 20 هفته دوم بارداری )ارائه گردد . نکته:تعداد این ملاقات ها ممکن است با توجه به وضعیت مادر و نظر پزشک یا ماما تغییر کند . انجام تستهای غربالگری ناهنجاریهای جنینی دربارداری انجام آزمایشات روتین بارداری وسونوگرافی دربارداری مصرف فولیک اسید تا پایان بارداری روزانه 400میکروگرم(این قرص از3ماه قبل بارداری نیز توصیه می شود.) مصرف قرص آهن ازهفته 16 بارداری تاسه ماه پس اززایمان روزانه یک قرص مصرف قرص یا کپسول مولتی ویتامین ازهفته 16 بارداری تاپایان بارداری روزانه یک قرص یاکپسول (درصورتیکه قرص مولتی ویتامین حاوی 400 میکروگرم می باشد نیازی به ادامه مصرف فولیک اسید نیست.) نکته: قبل ازمصرف قرص مولتی ویتامین درخصوص مقادیر ویتامین آ موجود درقرص یا کپسول با پزشک یاماما مشورت کنید زیرا مقادیر بیش ازحد مجاز آن دربارداری مضرخواهدبود. شرکت در8جلسه کلاسهای آمادگی برای زایمان ازهفته20 بارداری ویزیت اولیه بارداری وآزمایشات دوران بارداری بطور رایگان صورت می پذیرد. توجه به علائم خطر بارداری ودرصورت مواجهه با هریک ازمشکلات وعلائم خطرذیل سریعا” به مرکز بهداشتی درمانی و یا بیمارستان مراجعه گردد: خونریزی یالکه بینی-کاهش یا نداشتن حرکت جنین-آبریزش یا خیس شدن ناگهانی-دردوورم یک طرفه ساق پا وران-دردشکم وپهلوهاویا دردسردل-سوزش یا دردهنگام ادرارکردن-استفراغ شدید ومداوم یا خونی-تب ولرز-تنگی ونفس وتپش قلب-ورم دستها،صورت یا تمام بدن-سردرد وتاری دید-افزایش ناگهانی وزن(یک کیلوگرم یابیشتر درهفته)-عفونت،آبسه ودردشدید دندان
اهمیت مراقبتهای پس از زایمان: تعداد زیادی از مادران به دلیل عفونت ،خونریزی و فشارخون بالا پس از زایمان درمعرض خطرقرارمی گیرند. .بنابراین ضروری است مادران پس از زایمان در زمان های تعیین شده برای اطمینان از سلامت خود و نوزادشان مراقبت شوند.
اقدامات لازم جهت مراقبت پس اززایمان: مراجعه درزمانهای ذیل جهت مراقبتهای پس از زایمان به مرکزبهداشتی درمانی یاپزشک و ماما دفعات مراقبت پس از زایمان: مراقبت اول: 3 روز اول مراقبت دوم: 10 تا 15 روز اول مراقبت سوم: 42 تا 60 روز پس از زایمان تعداد این ملاقات ها ممکن است با توجه به وضعیت مادر و نظر پزشک یا ماما تغییر کند .
توجه به علائم خطر پس اززایمان ومراجعه دراولین فرصت به مرکزبهداشتی درمانی یا بیمارستان:
خونریزی بیش ازحد قاعدگی درهفته اول –دردوسوزش وترشح ازمحل بخیه ها-دردشکم وپهلوها-افسردگی شدید-جنون پس اززایمان-سوزش یادردهنگام ادرارکردن-خروج ترشحات چرکی وبدبو ازمهبل-دردوتورم وسفتی پستانها-تب ولرز-دردوورم یک طرفه ساق پاوران-تنگی نفس-تپش قلب-سرگیجه-سردردی که بامسکن بهبودنیابد.
توجه به بهداشت فردی ومحل بخیه ها:
تعویض مکررنواربهداشتی ولباس زیر، درصورت زایمان طبیعی :شستشوی روزانه ناحیه تناسلی،نشستن درآب گرم،استفاده از حرارت سشواریالامپ پوشیده باپارچه(برای ترمیم سریع محل بخیه)ودرصورت زایمان سزارین:پانسمان روزانه محل بخیه ها،درصورت وجودقرمزی،ترشح ودرددرناحیه عمل مراجعه به مرکزبهداشتی درمانی
مصرف قرص آهن ومولتی ویتامین روزانه یکعددتا3ماه پس اززایمان انجام زایمان ایمن: انجام زایمان درمکان ایمن (بیمارستان-مراکزدرمانی-تسهیلات زایمانی) وتوسط فرد ماهر ضروریست. خانم بارداربه محض بروزعلائم زایمانی مانندترشح خونابه ای،پارگی کیسه آب ودردهای انقباضی منظم شکم وکمر می بایست به نزدیکترین مرکزدرمانی مراجعه فوری نماید.
