سرطان دهانه رحم یکی از انواع سرطان ها در زنان است. این سرطان سلول های گردن رحم و قسمت پایین رحم به سمت واژنرا مبتلا می کند. بیشتر سرطان دهانه رحم توسط یک ویروس به اسم ویروس پاپیلوما تولید می شود.
دهانه رحم یا سرویکس همان قسمتی است که رحم را به واژن متصل می کند. در واقع سلول های سرطانی در دهانه رحم رشد کرده و منجر به سرطان می شود. سرطان دهانه رحم مانند بیشتر سرطان ها زمینه ژنتیکی ابتلا می خواهد. زمانی که فرد استعداد ژنتیکی ابتلا به این سرطان را داشته باشد ، عوامل محیطی به بروز آن کمک می کند.
عوامل خطرناکی در ایجاد سرطان دهانه رحم موثر است
رابطه جنسی ومتعدد و کثیف
چاقی افراطی
استعمال قرص ضد بارداری(LD)
دخانیات
عامل ژنتیک
بارداری در سنین کم
سن پایین ازدواج در صورتی که فرد کمتر از 18 سال داشته باشد .
تعداد زایمان زیاد ( بیشتر از 4 بار زایمانداشته اند )
درد زیاد در رابطه جنسی( اگر در حین رابطه درد وترشحات با بوی بد وزخم ایجاد شود از نشانه های حاد آن است زیرا به بافت های داخل رحم آسیب رسانیده است)
قاعدگی شدید (گاهی این خونریزی قاعدگی بدلیل مصرف دارو یا بیماری های کلیوی و کبدی یاالتهاب لگن یا عدم تعادل هورمون باشد بهتر است حتما به پزشک معالج مراجعه کند)
ترشحات در واژن (اغلب از رحم ماده ای سفید و روشن، بی بو، وکم خارج می شود ولی ترشحات واژن بد رنگ، با بوی بد بنام اندومتر خارج می شود)
لگن درد (احساس درد درزمان قاعدگی طبیعی است اما اگر این درد زیاد باشد باید به پزشک مراجعه کنید تا درمان شود زیرا یکی از نشانه های سرطان دهانه رحم است.)
پا درد وخیم(وقتی که خون به درستی در پا جریان نداشته باشد فرد دچار پا درد می شود ولی اگر دائمی باشد از نشانه ای سرطان دهانه رحم است)
ناراحتی وبی اختیاری حین ادرار (اگر بیمار در زمان ادرار سوزش یا تنگی مجرای خروجی ادرار وبی اختیاری ادرار داشته باشد از نشانه های این بیماری است البته فردی که زیاد مایعات می نوشد یا خانم بارداریا انواع بیماری قارچی و عفونتی از این رده خارج است)
خستگی و اضطراب ( اگر خستگی مداوم بی دلیل باشد باید به پزشک مراجعه کنید)
خونریزی واژن (اگر این خونریزی از واژن غیر طبیعی باشد از نشانه های آن است اما گاهی تعادل هورمون یا بیماری التهابی نیز شامل خونریزی واژن می شود)
شایان ذکر است که قبل از مبتلا شدن به این بیماری بهتر است خانم هر 2 سال یکبار به غربالگری سرطان دهانه رحم بپردازد ، واکسن زدن،عدم مصرف دخانیات،ایجاد تماس جنسی مطمئن از عوامل پیشگیری این سرطان است.
یکی از روش های پیشگیری این سرطان تست پاپ اسمیر است . به وسیله این تست از دهانه رحم نمونه برداری می شود . نمونه های به دست آمده از دو طریق بررسی می شوند : یکی به وسیله لام شیشه ای که در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد . نوع دیگر ایپرپ می باشد که نمونه ها داخل ظرف هایی حاوی محلول ریخته می شود . از مزایای بررسی با این روش اینست که می توان ویروس hpv را نیز تشخیص داد .
چه زمانی باید تست پاپ اسمیر انجام داد ؟
بهتر است 3 سال بعد از برقراری اولین رابطه جنسی تست پاپ اسمیر انجام شود . در صورتی که خانمی این تست را سالیانه انجام دهد و نتایج خوبی داشت می تواند بعد از مدتی 3 سال یکبار این تست را انجام دهد . این زمان برای فردی است که هیچ گونه فاکتور ریسکی نداشته باشد . اما اگر در تست نتیجه HPV مثبت باشد ، بهتر ایست این تست هر 6 ماه یکبار یا سالی یکبار تکرار شود . اسن تست می تواند در مراحل اولیه سرطان را تشخیص دهد .
بعد از اینکه تشخیص این سرطان با تست پاپ اسمیر داده شد درمان شروع می شود . در صورتی که سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه باشد به راحتی انجام می شود . حتی در این صورت می توان تنها دهانه رحم را از بدن خارج کرد . در مراحل پیشرفته معمولا رحم از بدن خارج می شود . به همین دلیل به افرادی که با تست پاپ اسمیر مشخص می شود hpvدارند پیشنهاد می شود که باردار شوند . زیرا اگر بچه د ار شوند در صورتی که رحم نداشته باشند دیگر نگران نیستند .
سرطان رحم کشنده است ؟
سرطان رحم یا همان سرطان اندومتر، سرطانی است که در بافت رحم (اندومتریوم) اتفاق می افتد. انواع دیگری از این سرطان از جمله سرطان سارکوم رحم وجود دارد، که البته به مراتب کمتر از سرطان رحم شایع می باشد.این بیماری عمدتا در مراحل اولیه تشخیص داده می شود، زیرا با علائمی مانند ترشحات غیر طبیعی همراه می باشد. در چنین شرایطی امکان برداشتن بافت رحم و درمان این سرطان وجود دارد.
به هر گونه شکایت از دفع بی اختیار ادرار، به‌نحوی‌که فرد با اراده خود قادر به کنترل آن نباشد بی اختیاری ادراری گفته میشود. بی اختیاری ادراری میتواند در هر دو جنس زن و مرد دیده شود. علاوه بر این ممکن است در سنین مختلف از کودکی تا پیری و به علل مختلف رخ دهد. جهت تشخیص و درمان بی اختیاری ادرار ، ابتدا لازم است با انواع بی اختیاری ادرار آشنا شویم .
به شرایطی که دفع بی اختیار ادرار همراه با حالت فوریت رخ بدهد، بی اختیاری فوریتی گفته میشود. معمولا در این حالت ریزش ادرار قبل از آن که فرد بتواند خودش را به دستشویی برساند رخ می‌دهد. شیوع این نوع بی اختیاری آنقدر زیاد است که حدود یک سوم کل موارد بی اختیاری ادرار از این نوع هستند.
_ بی اختیاری ادراری استرسی:
به شکایت از دفع بی اختیار ادرار که با فعالیت ورزشی، سرفه، عطسه و یا زور زدن رخ بدهد بی اختیاری استرسی گفته میشود. این نوع بی اختیاری ادراری در خانم ها شایع‌تر است و حدود نیمی از موارد بی اختیاری ادرار از این نوع هستند.
رعایت نکات زیر می تواند به کاهش و یا جلوگیری از بی اختیاری ادرار استرسی زنان کمک کند:
انجام تمرینات کگل به خصوص حین بارداری و بعد از زایمان می تواند باعث استحکام عضلات کف لگن و مجاری ادراری شده و از بی اختیاری استرسی ادرار در سنین بالاتر جلوگیری کند.
اگر اضافه وزن دارید با رژیم غذایی مناسب و ورزش می توانید آن را کاهش دهید. کاهش وزن به جلوگیری از ادرار استرسی کمک کرده و در بهبود بی اختیاری ادرار فشاری خانمها بسیار موثر است.
الکل و خوردن مواد کافئینی باعث تحریک بیشتر مثانه و تشدید بی اختیاری ادرار در زنان می شود. باید مصرف این نوع خوراکی ها را محدود کنید. اما باید به اندازه کافی آب بنوشید و خوردن آب را محدود نکنید.
اگر سیگار می کشید، سعی کنید آن را ترک کنید. چون مصرف دخانیات باعث ضعف عضلات کف لگن، بی اختیاری ادرار، آتروفی و خشکی واژن در زنان می شود.
درد و سوزش ادرار را جدی بگیرید و سریعا برای درمان آن اقدام کنید. چون ریزش بی اختیار ادرار در بعضی موارد از عوارض ناشی از عفونت های مکرر ادراری و مثانه است که به موقع درمان نمی شوند.
_ بی اختیاری ادراری ترکیبی:
نوع ترکیبی بی اختیار ادراری حالتی است که هم با افزایش فشار شکمی و هم با احساس فوریت ادرار، ریزش ادرار دیده میشود. این نوع بی اختیاری کمتر از نیمی از موارد (30-50 درصد) بی اختیاری را از نظر شیوع شامل می‌شوند.
_ بی اختیاری ادراری مداوم:
شکایت از دفع بی اختیار ادرار به‌طور مداوم به‌نحوی‌که فرد هم در بیداری هم در خواب در طی راه رفتن، نشستن بدون هیچ‌گونه فشار شکمی یا احساس فوریت و به‌طور مداوم در حال ریزش ادرار است. این نوع بی اختیاری شایع نیست، معمولاً متعاقب اعمال جراحی لگنی یا سابقه پرتو درمانی لگنی و به علت ایجاد فیستول بین مثانه و رحم یا مثانه واژن ایجاد میشود.
_ بی اختیاری ادرار عصبی
افرادی که بی اختیاری ادرار عصبی خفیف دارند ممکن است از پد جاذب برای جلوگیری از جراحی استفاده کنند.
پزشکان غالباً با پیشنهاد حداقل تهاجمی‌ترین گزینه‌ها، درمان را آغاز میکنند. بیمارانی که حداقل نشتی را تجربه میکنند، ممکن است راحت از پوشیدن پد جاذب و اجتناب از اقدامات تهاجمی استفاده کنند. آنها همچنین ممکن است مایل باشند برخی تغییرات در سبک زندگی را ایجاد کنند تا علائم بی اختیاری ادرار عصبی کاهش یابد.
اصلاحات رفتار شامل موارد زیر است:
کاهش وزن (برای بیمارانی که چاق هستند)
کاهش مصرف کافئین
کاهش مصرف الکل
اجتناب از مواد تحریک کننده، مانند غذاهای پرادویه
پرهیز از فعالیت‌های سنگین
انجام تمرینات کگل که عضلات لگن را تقویت می‌کند
داروهای مختلف می‌توانند بی اختیاری ادرار عصبی ر ا درمان کنند. تزریق کلاژن باعث سفت شدن مجرای ادرار میشود و از نشت ادرار جلوگیری می‌کند.
داروها برای بی اختیاری خفیف تا متوسط عبارتند از:
داروهای آنتی کولینرژیک برای کنترل مثانه بیش فعال
داروهای ضد موسکارینی برای جلوگیری از انقباضات مثانه
داروهای آگونیست آلفا آدرنرژیک برای تقویت اسفنکتر
ایمی پرامین، داروی ضد افسردگی سه حلقه ای
بیماران زن همچنین می‌توانند از پساری واژینال استفاده کنند، این یک وسیله سیلیکونی قابل جابجایی است که برای تأمین پشتیبانی لگن در واژن قرار می‌گیرد. بیماران باید دستگاه را برداشته و مرتباً آن را تمیز کنند. پزشکان ممکن است استفاده از استروژن موضعی را به همراه پساری برای روانکاری و کاهش تحریک توصیه کنند.
بی اختیاری ادراری در زنان چه اثراتی بر زندگی اجتماعی آنان می‌گذارد؟
تقریباً تمام جنبه‌های زندگی فرد مبتلابه بی اختیاری ادرار تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرد. ارتباطات این بیماران به ویژه فعالیت جنسی آنان به علت نگرانی از ریزش ادرار به‌شدت محدود میشود. این افراد اغلب مسافرت‌هایشان را محدود میکنند حتی مسافت‌های کوتاه، زیرا پیدا کردن سرویس بهداشتی مناسب در طول سفر فرد دغدغه‌های اصلی این بیماران است.
شیوه غذا خوردن و نوشیدن و حتی لباس پوشیدن این بیماران تحت تأثیر بیماری تغییر میکنند. اساساً این بیماران سعی میکنند لباس‌های تیره بپوشند و مصرف مایعات و غذاهای آبکی و میوه‌جات را محدود کنند.
اختلال خواب یک عارضه آزاردهنده در این افراد است زیرا مجبورند شب‌ها دو یا سه بار با احساس شدید ادرار از خواب بیدار شوند و حتی در بعضی از موارد به علت ریزش ادرار مجبور به استحمام و تعویض لباس می‌شوند.نکته بعدی اثر این بیماری روی کیفیت کار این بیماران در محیط کار است. طبیعتاً تحت تأثیر نگرانی‌های ناشی از ریزش ادرار و نیاز مکرر به سرویس بهداشتی، فعال بودن در محیط کار و اصولاً کفایت در محیط کار به‌شدت آسیب می‌بیند. به عقیده بیماران مسن دچار بی اختیاری ادراری اثر این بیماری در کاهش کیفیت زندگی حتی بیشتر از دیابت و التهاب مفصلی برای آنان بوده است.
عوامل خطرساز در بروز بی اختیاری ادراری در زنان کدام‌اند؟
1. افزایش سن:
افزایش سن به‌عنوان یک عامل خطرساز مهم مطرح است. با ورود به سن یائسگی در خانمها و کاهش سطح هورمون‌های جنسی شلی عضلات و تاندون های لگنی بیشتر شده که طبیعتاً بروز بی اختیاری ادرار استرسی را افزایش می‌دهد. همچنین در دهه 7 و 8 زندگی به علت تغییرات بافتی در عضله مثانه اختلالات انقباضی در مثانه شایع‌تر شده و بی اختیاری ادراری فوریتی افزایش می‌یابد. از سوی دیگر بیماری‌های همراه در سنین پیری مانند دیابت، فشارخون، نارسایی قلبی، سکته قلبی و سکته مغزی، اختلالات مغزی مانند دمانس، پارکینسون افزایش می یابند. از این رو بعلت الزام به استفاده ازداروهای متعدد برای بیماری‌های همراه، شیوع بی اختیاری ادراری در سنین پیری تشدید میشود.
2. حاملگی:
در طول حاملگی بویژه با افزایش سن حاملگی، احتمال بروز بی اختیاری ادرار به ویژه نوع بی اختیاری استرسی بیشتر می شود. پس از زایمان در طی سه ماه اول درصورتی‌که ورزش‌های کف لگن به‌طور مرتب انجام شود، بی اختیاری کاهش می‌یابد و از 60% به 30% می‌رسد.
در مقایسه بین سزارین و زایمان طبیعی، سزارین احتمال خطر کمتری برای بروز بی اختیاری ادراری به‌ویژه نوع استرسی دارد. البته باید توجه داشت که در بعضی از موارد زایمان طبیعی عوامل خطرساز وجود دارد. این عوامل شامل مدت طولانی زایمان، استفاده از فورسپس برای زایمان طبیعی و وزن بچه بیشتر از 4 کیلوگرم است. در یک خانم با یکبار حاملگی و زایمان، ریسک بروز بی اختیاری ادراری نسبت به خانمی که هرگز حاملگی نداشته یک و نیم برابر بالا میرود. البته با حاملگی های بعدی این ریسک باز هم بالاتر میرود.
4. درمانهای هورمونی:
مصرف قرص استروژن خوراکی با یا بدون پروژسترون شیوع بی اختیاری ادراری را در یک خانم‌های میان‌سال افزایش می‌دهد. ولی استفاده از استروژن موضعی به صورت کرم واژینال اثری روی تشدید بی اختیاری ادرار ندارد و حتی باعث بهبودی آترونی واژن و کاهش عفونت‌های ادراری مکرر میشود.
5. چاقی:
چاقی روی شدت همه انواع بی اختیاری ادراری تأثیر تشدیدکننده دارد. در واقع اگر شاخص توده بدنی بالاتر از 30 باشد، شیوع بی اختیاری ادراری را دو برابر می‌کند. هرچند با کاهش وزن اثرات بهبودی در بی اختیاری ادراری به‌طور واضح دیده میشود.
6. سیگار کشیدن:
ارتباط واضحی بین بی اختیاری ادراری و سیگار کشیدن وجود دارد. سیگار باعث تشدید بیماری‌های مزمن ریوی ، سرفه‌های مکرر، عفونت ریوی و درنتیجه افزایش بروز بی اختیاری استرسی میشود.
7. رژیم غذایی:
رابطه مستقیمی بین مصرف نوشیدنی‌های کافئین دار (چای و قهوه) و بی اختیاری ادراری فوریتی وجود دارد.
8. بیماری‌های طبی:
دیابت و افسردگی دو تا از مهم‌ترین بیماری‌هایی هستند که با بی اختیاری ادراری ارتباط واضح دارند. دیابت در هر دو نوع تیپ I و II باعث افزایش بروز بی اختیاری ادراری میشود. هرچند در تیپ II بیشتر است.
درمان بی اختیاری ادرار در زنان یائسه
روش درمان بی اختیاری بستگی به فاکتورهایی مثل نوع بی اختیاری ادرار، سن بیمار و علت بی اختیاری دارد. برای درمان بی اختیاری ادرار در زنان سالمند ممکن است پزشک از ترکیب چند روش درمانی استفاده کند. روش های درمان بی اختیاری ادراری زنان در سن بالا عبارتند از:
درمانهای دارویی
داروهای کنترل کننده بی اختیاری ادرار و داروهای آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری نمونه هایی از داروهای تجویزی هستند. همچنین ممکن است هورمون تراپی و مصرف استروژن به شکل های مختلف مثل شیاف یا حلقه استروژن نیز برایتان تجویز شود.
ورزش هایی برای درمان بی اختیاری ادرار
تمرینات ورزشی کگل یکی از مشهورترین تمرینات ورزشی برای تقویت عضلات کف لگن است. این روش درمانی بیشتر برای افراد جوانتر که عضلات کف لگن شان آسیب خاصی ندیده تجویز می شود. طبق تجربه دکتر زهرا صابری، این روش چندان برای بانوان سالمند موثر نیست. چون چندین ماه باید تمرین کنند تا کمی بهبود یابند.
سخن پایانی
نشت غیرارادی ادرار در زنان مسن، از بیماری های شایع در سنین یائسگی است که غالبا به دلیل ضعف عضلات کف لگن و به خصوص مجاری ادرار ایجاد می شود. ضعف این عضلات به دلیل کاهش استروژن در یائسگی است که نقش مهمی در جوانسازی اندام های لگنی دارد. پزشک با توجه به نوع بی اختیاری و علت بروز آن از روش های مختلفی مثل دارودرمانی، پساری، جراحی و تزریق بوتاکس برای درمان بیمار استفاده می کند.
اما بهترین روش برای درمان غیرجراحی بی اختیاری ادرار استفاده از لیزر واژن و یا دستگاه RF واژینال است. این روش ها بدون درد و خونریزی است و طی چند جلسه در مطب انجام می شود. به علاوه، نتیجه درمان با لیزر و آر اف علاوه بر سریع بودن، قطعی و دائمی نیز هست.
ناباروری و نازایی درمان می شود. با روش هایی مثل تلقیح درون و خارجی رحمی، تزریق اسپرم داخل تخمک، اهدای جنین و دهها روش دیگر که در ابتدا باید بدانیدبدن شما شرایط کدامیک را برای باردار شدن می پزیرد. امروزه برای درمان ناباروری اصفهان از روش های نوین ابداعی استفاده می شود.
این تکنیک ها که بسته به علت ناباروری در زوجه به کار گرفته می شوند. روش های درمانی نوین تنوع زیادی دارند که در ادامه این بخش تمامی راههای درمان ناباروری و نازایی را برایتان خواهیم گفت.
درمان های نوین نازایی و ناباروری در زنان و مردان
درمان ناباروری به موارد زیر بستگی دارد:
علت بروز نازایی
در چه مدت نابارور بوده اید
سن شما و والدینتان
ترجیحات شخصی
برخی علل ناباروری ممکن است اصلاح شود.در مواردی که بارداری به خودی خود اتفاق می افتد، زوج ها اغلب می توانند از طریق استفاده از فن آوری تولید کننده به بارداری به یک بارداری دست یابند. درمان ناباروری ممکن است شامل تعهدات مالی، فیزیکی، روانی و زمان باشد.
درمان ناباروری برای مردان:
گزینه های مردان می توانند شامل درمان برای مشکلات جنسی عمومی یا فقدان اسپرم سالم باشند.درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:
تغییر عوامل سبک زندگی:
بهبود سبک زندگی و عوامل رفتاری می تواند شانس بارداری را بهبود بخشد، از جمله کاهش انتخاب داروها، کاهش / حذف مواد مضر، بهبود فرکانس و زمان بندی روابط، ایجاد ورزش منظم و بهینه سازی عوامل دیگری که ممکن است به باروری آسیب برسانند.
داروها:
داروهای خاصی ممکن است باعث افزایش تعداد اسپرم و احتمال دستیابی به یک دوره بارداری موفق شوند. این داروها ممکن است عملکرد پروستات شامل تولید اسپرم و کیفیت را افزایش دهند.
جراحی:
در شرایط انتخاب، جراحی ممکن است قادر به معکوس کردن انسداد اسپرم و احیای باروری باشد.در موارد دیگر، درمان جراحی واریکوسل ممکن است شانس کلی برای بارداری را بهبود بخشد.
بازیابی اسپرم:
این تکنیک ها باعث می شود که اسپرم در هنگام انزال مشکلی داشته باشد یا زمانی که اسپرم در مایع انزالی وجود نداشته باشد. همچنین ممکن است از آن ها در مواردی استفاده شود که در آن تکنیک های تولید کننده به کمک روش های تولید مثل کاهش یا غیر عادی هستند.
درمان ناباروری برای زنان:
اگرچه ممکن است یک زن تنها به یک یا دو روش درمانی برای احیای باروری نیاز داشته باشد، اما قبل از اینکه قادر به درک آن باشند، ممکن است چندین نوع درمان مختلف مورد نیاز باشد.
داروهای باروری یک درمان اصلی برای زنانی هستند که ناشی از اختلالات تخمک گذاری میباشند.این داروها قانون تخمک گذاری را تعدیل می کنند.با پزشک خود درباره گزینه های دارویی باروری، از جمله مزایا و خطرات هر نوع آن صحبت کنید.
لقاح مصنوعی (IUI) یا همان تلقیح درون رحمی:
در طول IUI، اسپرم سالم به طور مستقیم در رحم قرار می گیرد، در حالی که تخمدان زن یک یا چند تخمک را آزاد می کند تا بارور شود. بسته به دلایل ناباروری، زمان بندی اش می تواند با چرخه طبیعی شما یا با داروهای باروری هماهنگ شود.
تلقیح درون رحمی در دو مورد انجام می شود:
مورد اول :هنگامی که مرد دارای مشکلاتی مانند :کمی حجم مایع اسپرم، کم بودن تعداد اسپرم، کمی تحرک اسپرم یا کاهش میل جنسی است.
مورد دوم :هنگامی که زن دارای مشکلات ترشح گردن رحم و اختلال ایمنی منجر به ناباروری است و یا نمی تواند مقاربت طبیعی به دلیل درد و شرایط خاصی مانند واژینسیموس داشته باشد.
این روش ساده و بدون درد است و بدون نیاز به بیهوشی انجام می گیرد . در آمیزش طبیعی فقط 10 درصد از اسپرم ها از واژن به گردن رحم می رسند اما در روش IUIاز مرد مایع اسپرم می گیرند و بدین طریق اسپرم های بیشتر و با کیفیت تری به داخل رحم وارد می شوند و اینگونه شانس باروری افزایش می یابد.
مورد اول : وقتی مرد مشکل ناباروری دارد و قادر به تولید اسپرم نیست .
مورد دوم :در زوج هایی که روش های درمان ناباروری به هر دلیلی مکرربا شکست روبرو شده باشد اما زن از نظر سن و ارگان های بتواند جنین اهدایی را در رحم خود پرورش دهد.
روند اهدای جنین زوجین بعد از مراجعه به مرکز ناباروری و اطلاع از عدم موفقیت روش های درمان ناباروری ، از آنجا نامه ای برای دادگاه خانواده و پزشکی قانونی دریافت می کنند. پزشکی قانونی و دادگاه بعد از بررسی لازم موافقت را با صدور مجوز این کار نشان می دهد سپس زوجین می توانند با ارائه مجوز به مرکز نگهداری جنین های اهدایی مراجعه نمایند یا اهداکننده جنین را خود معرفی نمایند.
درمان ناباروری با با استفاده از تکنولوژی
جراحی احیای باروری:
مشکلات رحمی مانند پولیپ آندومتر، سپتوم رحم یا بافت اسکار داخل رحمی را می توان با جراحی هیستروسکوپی درمان کرد.
با کمک فن آوری باروری:
تکنولوژی باروری (ART) یک درمان باروری است که در آن تخمک و اسپرم به کار گرفته می شوند.یک تیم بهداشت و درمان شامل پزشکان، روانشناسان، جنین شناسان، تکنسین های آزمایشگاه، پرستاران و متخصصان بهداشتی متحد است که با یکدیگر هم کاری کنند تا به زوج هایی که بارور نمیشوند، کمک کنند.
لقاح مصنوعی شامل تحریک و بازیابی تخمکهای بالغ مختلف از یک زن، بارور کردن آن ها با اسپرم مرد در یک ظرف در یک آزمایشگاه و دادن جنین در رحم سه تا پنج روز پس از لقاح است.
درمان ناباروری و نازایی با لقاح خارجی رحمی (IVF)
از روش IVF در صورت انسداد لوله های رحمی، چسبندگی های حفره لگنی، تعداد کم اسپرم و تحرک پایین اسپرم و در همه شرایطی که اسپرم به تخمک در رحم نرسد ، استفاده می کنند.
در این روش از زن طی یک بیهوشی کوتاه و موقت تخمک و از مرد اسپرم میگیرند سپس در آزمایشگاه اسپرم و تخمک را کنار هم قرار می دهند تا اسپرم خود وارد تخمک شود و تخمک را بارور کند و جنین تشکیل گردد.
سپس جنین تک سلولی با تقسیم پی در پی جنین چندسلولی را به وجود می آورد. سپس جنین را پس از 48 تا 72 ساعت به رحم زن انتقال می دهند تا لانه گزینی کرده و بارداری انجام گردد.
چهار مرحله انجام عمل IVF :مرحله اول، تحریک تخمدان، مرحله دوم، تخمک گیری، مرحله سوم:لقاح اسپرم و تخمک، مرحله چهارم:انتقال جنین.
مزایای IVF
افزایش خطر بروز ناهنجاری های کروموزومی در نوزاد به علت بالا بودن سن مادر و وجود بیماری های ژنتیکی در زوج ها می باشد . در صورت تشخیص ناهنجاری در جنین، تصمیم گیری برای سقط جنین برای زوجین مشکل است.
قبل از انتقال جنین، عمل لقاح قابل مشاهده است و اگر اسپرم با تخمک لقاح پیدا نکند، دفعات بعد می توان در شرایط لقاح تغییر ایجاد کرد. در صورتی که بیمار فاقد لوله های رحمی باشد بدون مشکل، عمل IVF انجام می شود.
بهترین درمان ها برای مشکل ناباروری
محدودیت IVF
به علت پایین بودن کیفیت تخمک های زن میزان بارداری در زنان بالای 40 سال کاهش می یابد.
تکنیک های دیگر گاهی در یک چرخه لقاح مصنوعی به کار می رود، مانند:
تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمیک (ICSI) یا میکرو اینجکشن :
یک اسپرم سالم به طور مستقیم به یک تخمک بالغ تزریق می شود. ICSI اغلب زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که کیفیت یا کمیت اسپرم کم و بد باشد، یا اگر IVF شکست خورده باشدو در این حالت می توان کار را انجام داد.این روش به کاشت جنین در آستر رحم کمک می کند با باز کردن پوشش بیرونی جنین اتفاق میفتد.
روش میکرواینجکشن زمانی به کار می رود که اسپرم مرد از نظر تعداد، تحرک یا شکل کیفیت نداشته باشد و یا انجام عمل IVF با موفقیت نباشد . این روش دارای مراحل تحریک تخمدان، تخمک گیری، تزریق اسپرم داخل تخمک و لقاح و انتقال جنین است و در آن برای تشکیل جنین در محیط آزمایشگاه یک اسپرم به داخل یک تخمک تزریق می کنند و سپس لقاح و تقسیم سلولی صورت می گیرد.
درمان ناباروری و نازایی با تشخیص بیش از لانه گزینی جنین (PGD) دارد . قبلا از روشی موسوم (PND) به برای بررسی ناهنجاری های کروموزومی جنین قبل از تولد استفاده می شد، اما امروزه با استفاده از روش های تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی موسوم به PGD می توان از بروز این مشکلات جلوگیری کرد.
در این روش 16 الی 18 ساعت پس از لقاح، تخمک ها از نظر لقاح بررسی می شوند و تخمک های دارای دو پیش هسته را کشت می دهند .
تخمک یا اسپرم اهدا کننده:
بیشتر ART با استفاده از تخمکهای خود زن و اسپرم شوهرش انجام می شود. اما اگر مشکلات شدیدی در تخمک یا اسپرم وجود داشته باشد می توانید از تخمک، اسپرم و یا جنین از یک اهدا کننده شناخته شده یا ناشناس استفاده کنید.
درمان ناباروری و نازایی با اهدای تخمک
در برخی موارد علل ناباروری را نمی توان با تجویز دارو یا روش های پیشرفته درمان ناباروری درمان نمود . برخی زنان با وجود سالم بودن ارگان های باروری به دلیل سن بالا، یائسگی زودرس و .. . به خاطر نداشتن تخمک امکان باروری ندارند که در آنها تنها راه باروری این است که از یک داوطلب تخمک اهدایی بگیرد.
این تخمک را در محیط آزمایشگاه توسط اسپرم های همسر گیرنده تخمک ، لقاح می دهند و جنین به وجود آمده از این لقاح را در رحم زن نابارور قرار می دهند.
اهدای تخمک برای درمان ناباروری
نکات مهم در اهدای تخمک
• سن فرد گیرنده تخمک باید 45 سال باشد و فرد باید بعد از مشاوره پزشکی و اطلاع از خطرات باروری در سنین بالا به بارداری اقدام نماید .
• زوج تحت درمان با روش اهدای تخمک باید تحت مشاوره تمام جوانب این کار مانند مسائل روحی، روانی، ارث و قانون و سایر مسائل را درنظر بگیرند و سپس درمان را شروع کنند.
• پیش از درمان باید آزمایش های اولیه گرفته شود.
• اهداکننده تخمک باید قبلا بچه دار شده باشد و سن او بین 21 تا 34 سال باشد .
• فرد گیرنده و اهداکننده تخمک بهتر است خصوصیات فیزیکی مشابه مانند رنگ پوست، رنگ چشم، رنگ مو و ساختمان بدنی هماهنگ داشته باشند.
نکات مهم درمان ناباروری با اهدای تخمک
• فرد اهداکننده تخمک باید باید از نظر ژنتیکی و بیماری های هپاتیت، ایدزو سفلیس سالم باشد.
• فرد اهداکننده تخمک توسط یک شخص حرفه ای باید از نظر سابقه خانوادگی، تحصیلی، ثابت روحی، انگیزه اهدا، سابقه بارداری سخت، روابط بین فردی، سابقه قضایی و قانونی، سابقه بیماری های روان پزشکی و اختلال شخصیتی ارزیابی روان شناختی شود .
• برخی از افراد دوست دارند برای حفظ حریم خصوصی خود فرد اهداکننده تخمک ناشناس باشد اما در مقابل افرادی نیز دوست دارند اهداکننده را به علت دانستن سابقه اجتماعی، فرهنگی و ویژگی های ژنتیکی اش اهدا کننده تخمک را بشناسند.
• در صورتی که این موضوع از کودک حاصل از این عمل کتمان شود، همواره خطر آشکار شدن حقیقت ناخواسته در مورد خانواده هایی که با هم تفاهم و توافق ندارد، وجود دارد. باید برای پیشگیری از مشکلات رضایت نامه از اهداکننده و گیرنده دریافت شود و استانداردهای سلامت جسمی و روانی در مورد اهداکنندگان رعایت شود.
حامل حاملگی:
زنانی که دارای یک رحم عملکردی هستند و یا برای آن ها بارداری یک خطر جدی محسوب می شود، ، می توانند لقاح مصنوعی را با استفاده از یک حامل حاملگی انتخاب کنند ، در این حالت، جنین زوجین در رحم حامل برای بارداری قرار داده می شود.
درمان ناباروری و مشکلات رفتاری:
مشکلات مربوط به درمان ناباروری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
بارداری چندقلو:
رایج ترین نوع درمان ناباروری، چند قلو بودن است. به طور کلی، هرچه تعداد جنین های بیشتری داشته باشید، ریسک زایمان زودرس و نیز مشکلات در طول دورانبارداری مانند دیابت حاملگی را افزایش می دهد.
نوزادانی که پیش از موعد به دنیا می آیند، در معرض خطر فزاینده مشکلات سلامتی و رشدی قرار دارند. در مورد راه های پیش گیری از بارداری چند گانه پیش از شروع درمان با پزشک خود صحبت کنید.
سندرم بیش از حد تحریک زیاد(OHSS):
داروهای باروری برای القا تخمک گذاری می تواند موجب OHSS شود که باعث ورم و درد تخمدان می شود.علایم ممکن است شامل درد شکمی خفیف، نفخ و حالت تهوع که حدود یک هفته طول می کشد و یا بارداری، باشد. به ندرت، شکل جدی پیش می آید و نیاز به درمان اورژانسی دارد.
توصیه های کلی درمان ناباروری
خونریزی یا عفونت:
همانند هر روش تهاجمی، خطر خونریزی یا عفونت با تکنولوژی تولید کننده کمکی وجود دارد.
مدیریت استرس عاطفی در طول درمان:
این استراتژی ها را برای کمک به مدیریت استرس عاطفی در طول درمان امتحان کنید:
خودتان را معرفی کنید:
به جای سرکوب گناه و یا عصبانیت به دیگران دسترسی پیدا کنید.با عزیزان خود در تماس باشید، صحبت کردن با شریک زندگی تان، خانواده و دوستان می تواند بسیار مفید باشد.بهترین حمایت اغلب از عزیزان و نزدیک ترین افراد به شما است.
نکات کلیدی برای درمان ناباروری
استرس را کاهش دهید:
برخی مطالعات نشان داده اند زوج هایی که استرس روان شناختی را تجربه می کنند، نتایج ضعیفی را در درمان ناباروری داشته اند.سعی کنید قبل از اینکه باردار شوید، استرس خود را در زندگی کاهش دهید.
ورزش کنید و یک رژیم غذایی سالم داشته باشید:
داشتن یک برنامه تمرینی اندازه و رژیم غذایی سالم می تواند چشم انداز شما را بهبود بخشد و شما را بر زندگی خود متمرکز سازد.
درمان ناباروری چگونه است؟
مدیریت اثرات عاطفی:
شما با احتمال چالش های روانی روبه رو خواهید شد.به نتایج خود اهمیت دهید.حتی اگر درمان باروری موفق باشد، معمولا در مورد استرس و ترس از شکست در حین بارداری رایج است. اگر شما سابقه افسردگی و اضطراب دارید، در ماه های بعد از تولد نوزاد خود در معرض خطر این مشکلات قرار میگیرید.
بهترین جراح زنان و زایمان اصفهان,جراحی زیبایی زنان,لابیاپلاستی اصفهان,واژینوپلاستی اصفهان
